מ”ת 3677/01/17 – מדינת ישראל נגד יואב רוזנברג (עציר) – בעצמו
בית משפט השלום בבאר שבע |
||
מ"ת 3677-01-17 מדינת ישראל נ' רוזנברג(עציר) |
|
16 ינואר 2017 |
1
|
לפני כבוד השופטת שוש שטרית |
|
|
המבקשת |
מדינת ישראל ע"י ב"כ עו"ד נמרוד שחל והמתמחה רפי שמואל |
||
נגד
|
|||
המשיב |
יואב רוזנברג (עציר) - בעצמו ע"י ב"כ עו"ד ליאור כהן בשם עו"ד הילה טל |
||
[פרוטוקול הושמט]
החלטה
בקשה למעצר המשיב עד תום ההליכים במשפטו על רקע כתב אישום המייחס לו ארבעה אישומים.
1. על פי העובדות באישום הראשון, במשך כשנתיים וחצי ניהלו המשיב ומ ב ש (להלן: המתלוננת) קשר זוגי ביניהם עד לפרידתם כשלושה חודשים עובר למועד הרלוונטי לאישום זה.
בתאריך 22.11.2016 בשעות הבוקר איים המשיב על המתלוננת בכך שהתקשר אליה למכשיר הטלפון הנייד שלה ואמר לה שאם הם לא יחזרו להיות ביחד הוא יפגע בה, וכן אמר לה שיש לה פנים יפות וחבל שהוא יהרוס לה אותן.
סמוך לאחר האמור, במסגרת בקשה לצו הגנה שהגישה המתלוננת כנגד המשיב בתיק ה"ט 52099-11-16 בבית משפט השלום בבאר שבע, נאסר על המשיב להטריד את המתלוננת בכך דרך ובכל מקום, ובין היתר ליצור עמה קשר בעל פה, בכתב או בכל אמצעי אחר וכן נאסר עליו להימצא מרחק של פחות מ-500 מטרים בדירתה.
2
במועד הנ"ל, בשעות הצהריים, התקשר המשיב למכשיר הטלפון של המתלוננת וזו הודיעה לו כי הוציאה נגדו צו הרחקה. סמוך לשעה 18:00 הגיע המשיב לבית המתלוננת, דפק על תריסי הבית ואחר כך התקשר למכשיר הטלפון הנייד שלה ואמר לה שהוא נמצא ליד ביתה ובכך הפר הוראה מהוראות הצו שניתן ע"י בית המשפט לשם הגנה על שלומה של המתלוננת.
על פי העובדות באישום השני, בתאריך 2.12.2016 סמוך לשעה 16:40 הפר המשיב הוראת בית המשפט להגנה על שלומה של המתלוננת כאמור באישום הראשון, בכך שהגיע לבית המתלוננת, פנה אליה ודרש ממנה את הכלבה המשותפת להם.
על פי העובדות באישום השלישי, בין התאריכים 5.12.2016 שעה 10:16 ל-6.12.2016 שעה 05:29 התקשר המשיב למכשיר הטלפון הנייד של המתלוננת מספר רב של פעמים, בשעות היום והלילה, מקו הטלפון חסום ובאמצעות תוכנה המשנה את מספר המנוי במכשיר הטלפון הנייד שלו, ובמעשיו הפר צו בית משפט שנועד להגנה על שלומה של המתלוננת.
על פי העובדות באישום הרביעי, בתאריך 23.12.2016 סמוך לשעה 09:27 נכנס המשיב למשרדה של המתלוננת בסופר "מחסני השוק" בבאר שבע ובעת שבמשרד שהו לקוחות של הסופר, פנה אליה ודרשה ממנה מספר פעמים לצאת החוצה ולשוחח עמו, שאם לא כן הוא יעשה לה בושות, ובשל כך נאלצה המתלוננת לצאת עם המשיב מהמשרד. במעמד זה תחקר המשיב את המתלוננת על מעשיה ועל הסיבה בגינה היא לא ישנה בביתה, וכאשר המתלוננת ביקשה ממנו שיעזוב אותה, סירב המשיב לבקשתה ונצמד אליה במשך כשעה ובעת שהסתובבה בסופר במסגרת עבודתה.
עוד על פי האישום הרביעי, בתאריך 27.12.2016 סמוך לשעה 18:09 במהלך עבודתה של המתלוננת בסופר, התקשר המשיב למכשיר הטלפון הנייד של המתלוננת ואמר לה "תגידי מחר את עובדת בבוקר" ובתגובה אמרה לו המתלוננת "יימח שמך" וניתקה את השיחה. מאוחר יותר סמוך לשעה 21:46 שב המשיב והתקשר למכשיר הטלפון של המתלוננת ואמר לה "תגידי עם מי את חושבת שאת מתנהגת ככה, את חושבת שאת גנגסטרית, בן זונה אני" והמתלוננת ניתקה את השיחה. בשעה 22:07 התקשר המשיב שוב למכשיר הטלפון הנייד של המתלוננת ואמר לה "בן זונה אני אלמד אותך למי להגן בן זונה אני נשבע לך בהורים שלי". בהמשך ובשעה 22:37 שוב התקשר המשיב למכשיר הטלפון הנייד של המתלוננת ואמר לה "את נותנת לערבי לדבר איתי לקלל אותי, אני אזיין את אמא של הערבי הזה".
בהמשך, סמוך לשעה 22:50 ליד הסופר, התלוננת פתחה את רכבה כדי להניח את תיקה, אז הגיח המשיב בריצה, נכנס והתיישב ברכבה של המתלוננת ללא הסכמתה ותוך שהוא חוזר ומפר צו שניתן נגדו בעניין זה.
3
2. בדיון מיום 9.1.2016 טענה ב"כ המשיב כי כתב אישום מנופח וכי לאחר שמנקים מכתב האישום את כל העובדות שלגביהן יש קושי ראייתי נותרה רק עבירת האיומים שבאישום הראשון ועבירה של הפרת צו הנועד להגן על אדם באישום הרביעי שביחס אליהן הסכימה לקיומן של ראיות לכאורה, אם כי לטעמה בנסיבות המתוארות היא אלה אינן מקיומן עילת מעצר.
לטענתה במי שהוא הוא יתום מאב ואם, עובד לפרנסתו ומתגורר בדירת עמידר והמשך שהייתו במעצר עלולה להוביל לכך כי חב' עמידר תפעל לבטל את הסכם השכירות עמו בדירת עמידר בה הוא מתגורר, ופגיעה זו במשיב תהא בלתי מידתית בהינתן המיוחס לו.
עוד הוסיפה כי גם אם יקבע קיומה של עילת מעצר, למשיב אין חלופת מעצר להציע, אין לו קרובי משפחה והוא גר בדירת עמידר בגפו ועתרה עתרה להורות על שחרורו בערבות עצמית ובהרחקה מהמתלוננת.
3. ב"כ המבקשת הפנתה לתשתית הראייתית ביחס לכל אחד מהאישומים שבכללם הודעות המתלוננת, החלטת בית המשפט שנתן את הצו נגד המשיב ולהגנת המתלוננת, להודאות המשיב והסבריו לאותן הפרות. כן עמד ב"כ המבקשת על הרקע להתנהגות המשיב ועל האובססיה הנלמדת מהתנהגותו, מסוכנותו, ועל כך שלא ניתן לתת בו אימון לאחר שהפר הוראת בית המשפט לפחות 3 פעמים.
כן הפנה להחלטת בית המשפט המחוזי מיום 9.1.2017 בעמ"י 64139-12-16 שם העריך בית המשפט את רמת הסיכון מהמשיב כגבוהה וכי אין להעלות על הדעת שחרור לחלופת מעצר אלא אם תוצע חלופה מעולה. עוד הוסיף בהקשר לעילת המעצר והפנה לרישום ללא הרשעה משנת 2014 בגין עבירות של איומים ותקיפה סתם ולכך ששני מב"דים מתנהלים נגד המשיב, האחד בעבירת איומים והשני בעבירת פריצה לרכב והונאה בכרטיס חיוב.
4. לאחר שעיינתי בחומר החקירה, קיומן של ראיות לכאורה ביחס לכל העבירות המיוחסות למשיב באישומים 2-4 וכן לעבירת האיומים באישום הראשון. אשר לעבירה של הפרת צו בית משפט באישום הראשון, אין חולק כי זה ניתן שלא במעמד המשיב, אין כל אסמכתא כי החלטת בית המשפט המורה על צו ההרחקה הועבר לידי המשיב ואין די בטעמי בטענת המתלוננת כי יידעה אותו בדבר הצו במהלך השיחה בניהם באותו יום שניתן הצו. אשר לעבירה של הטרדה באמצעות מתקן בזק, סבורתני כי שיחה אחת אינה עולה כדי הטרדה ולפיכך אין מקום לייחס למשיב עבירה זו בנסיבות המתוארות באישום הראשון.
4
אשר לעבירת האיומים שבאישום הראשון, על כך אין חולק. ואשר ליתר העבירות המיוחסות למשיב באישומים 2-4 הרי שבאין חולק כי המשיב ידע גם ידע בהמשך ולאחר שנכח בדיון שהתקיים בפני כב' השופטת _ על הצו האוסר עליו בין היתר להתקרב למתלוננת ולצור עמה כל קשר, ובהינתן הודעות המתלוננת אשר נתמכות חלקן בהודעת עדים, כך למשל ביחס לאישום 4 ובכל הנוגע להגעת המשיב למקום עבודתה של המתלוננת והתנהלותו כלפיה שם כמתואר בכתב האישום - הרי ששיחות הטלפון הרבות מצד המשיב למתלוננת, הגעתו למקום עבודתה והגעתו לביתה - מהווים באופן מובהק הפרה חוזרת ונשנית של הצו הנועד להגן עליה.
5. עילת המעצר - משמדובר בעבירות של איומים והפרה חוזרת של צו בית משפט שנועד להגן על המתלוננת שהייתה זוגתו של המשיב משך כשנתיים, הרי קמה עילת מעצר סטטוטורית. עילת המעצר מתחזקת בהינתן כי המשיב שלפני איים על המתלוננת כי יפגע במתלוננת ואף ורמז בדבריו אליה כי ישחית את פניה ככל שזו לא תיעתר לרצונו לחזור למערכת יחסים זוגית עמו, ובהינתן שהמשיב הפר צו שניתן נגדו פעם אחר פעם, באמצעות הטלפון ובהגעתו מספר פעמים אל המתלוננת, פעם לביתה, פעם למקום עבודתה וכניסתו בכוח לרכב, בפומבי וללא חשש ומורא מהדין.
עילת המעצר מתעצמת עוד עת מחומר החקירה והתנהגות המשיב נלמד כי זה אובססיבי ממש ביחסו כלפי המתלוננת ועל רקע פרידתם, החלטתה לנתק את הקשר עמו בניגוד לרצונו להחזירה אליו.
נוכח האובססיה של המשיב כלפי המתלוננת, איומיו והפרתו החוזרת את צו בית המשפט, עולה קושי ממשי לתת בו אמון ולהורות על שחרורו ועוד יותר ללא הצגת כל חלופת מעצר. בהקשר זה אפנה להחלטת בית המשפט המחוזי מיום 9.1.2017 בעמ"י 64139-12-16 אליה הפנה ב"כ המבקשת ולפיה נוכח רמת הסיכון הגבוהה מהמשיב ממנה התרשם בית המשפט הוא קבע "כי אין להעלות על הדעת שחרור לחלופת מעצר אלא אם תוצע חלופה מעולה".
ניתנה והודעה היום י"ח טבת תשע"ז, 16/01/2017 במעמד הנוכחים.
|
שוש שטרית , שופטת בכירה |
[פרוטוקול הושמט]
החלטה
5
קובעת לדיון נוסף ליום 22.1.2017 בשעה 13:00.
המשיב יישאר במעצר עד החלטה אחרת ויובא לדיון באמצעות שב"ס.
משפטו של המשיב החל.
ניתנה והודעה היום י"ח טבת תשע"ז, 16/01/2017 במעמד הנוכחים.
|
שוש שטרית , שופטת בכירה |