מ”ת 57068/10/15 – מדינת ישראל נגד פראס סולטאן,כרים סולטן,ינאל בן סמארה,כרם סולטאן,מחמוד פדילה,מועאד סולטאן
בית המשפט המחוזי מרכז-לוד |
||
מ"ת 57068-10-15 מדינת ישראל נ' סולטאן(עציר) ואח'
|
|
07 דצמבר 2016 |
1
|
מ"ת 57183-10-15
|
|
לפני כבוד השופטת נאוה בכור |
|
|
המבקשת |
מדינת ישראל
|
||
נגד
|
|||
המשיבים |
.1 פראס סולטאן (עציר)
.2 כרים סולטן (עציר)
.3 ינאל בן סמארה (עציר)
.4 כרם סולטאן (עציר)
.5 מחמוד פדילה
.6 מועאד סולטאן (עצור בפיקוח)
|
||
נוכחים:
ב"כ המבקשת: עו"ד אלירן אשכנזי
ב"כ המשיב 6: עו"ד ענבוסי
המשיב 6 התייצב
2
3
4
החלטה [משיב 6]
1. בפניי בקשה לעיון חוזר בתנאי מעצרו של המשיב שנקבעו בהחלטותיהן של כב' השופטת ברק נבו מיום 28.12.15 וכב' השופטת מרשק מרום מיום 4.1.16.
5
2. יצוין שבעקבות בקשה זו הוגשו שני תסקירים של שירות המבחן - שהאחרון בהם, מיום 5.12.16, המליץ על יציאתו של המשיב לעבודה, באופן שריחוק גיאוגרפי ופיקוח מתאים יכול להפחית מהסיכון במצבו - ועל כן, הומלץ על יציאה כזו לעבודה בין השעות 06:00 עד 16:00 בפיקוחו של מר סולטן.
3. ב"כ המבקשת מתנגד לבקשה נוכח עמדת שירות המבחן כי מסוכנותו של המשיב לא פחתה, כי בדוח ההפרות של מינהלת האיזוק האלקטרוני עולה כי היו למשיב ארבעה שימועים בנוגע לפחות 5 הפרות של תנאי האיזוק, ובכל מקרה - לא נבדק המתאם בין מצבו הבריאותי של המשיב, לאחר שנורה - לעבודה שהוצעה, ובנוסף לכך ההמלצה מפליגה בהקלה בתנאי המעצר - ללא התייחסות לאפשרות ביניים של הותרת האיזוק ועבודה מדורגת יותר. ב"כ המבקשת הפנה לפסיקת ביהמ"ש העליון בבש"פ 6815/16 פלוני נ' מדינת ישראל (כב' השופט זילברטל), ובש"פ 966/16 מוחמד זידן נ' מדינת ישראל (כב' השופטת ברון) - ככל שהדבר נוגע למתן היתר ליציאה לעבודה בהיותו של נאשם בתנאי פיקוח אלקטרוני, כאשר חוט השני בהחלטות אלה הינה העובדה כי נדרשת בחינת מסוכנות הנאשם טרם יציאתו לעבודה, וקביעה במשורה של יציאה לעבודה משום המעמד המיוחד של מעצר באיזוק אלקטרוני.
4. מאידך, שב ומדגיש ב"כ המשיב את חלוף הזמן מאז מתן ההחלטה ומעצרו באיזוק של המשיב, את העובדה כי למעורב אחר (משיב 5) הותרה יציאה לעבודה, כי ההפרות שתועדו על ידי מינהלת האיזוק הינן מינוריות - וכן הדגיש את הצפי להימשכות ההליכים בתיק העיקרי, כשכל אלה מצדיקים את יציאתו לעבודה של המשיב באופן שיפחית ממסוכנותו שהוקהתה ממילא.
5. במצב דברים זה, ולמרות ששירות המבחן נדרש להתייחסות לעצם היציאה לעבודה של המשיב במצבו הבריאותי, לאחר שנורה, והוא נדרש ליציאה לטיפולים רפואיים במסגרת תנאי מעצרו באיזוק - לא נתן שירות המבחן התייחסות כלשהי לשאלה זו, לבד מהמלצתו הגורפת לאפשר את היציאה לעבודה.
6. במצב דברים זה, אני סבורה כי קיים חוסר משמעותי במצג העובדות שבפניי, ככל שהדבר נוגע לעצם האפשרות ליציאה לעבודה ע"י המשיב, כנגזרת ממצבו הרפואי שהשתנה לאחר הגשת הבקשה לעיון חוזר בעקבות הירי לעברו ופגיעה ברגלו, ועל שירות המבחן להשלים חוסר זה בהמלצתו.
7. לצורך בחינת יציאה מדורגת לעבודה - יש לבחון אפשרות זו אל מול המעסיק המוצע (בנוסף לבדיקת עצם האפשרות הפיזית לצאת לעבודה).
8. נוכח כל האמור, נדחה הדיון לצורך עריכת התסקיר המשלים ובדיקת הנדרש בדיקה ליום 14.12.16 בשעה 13:30.
9. המשיב הוזהר בדבר חובת התייצבות.
10. עותק הפרוטוקול יישלח באופן מיידי לשירות המבחן לצורך יישום ההחלטה.
6
ניתנה והודעה היום ז' כסלו תשע"ז, 07/12/2016 במעמד הנוכחים.
|
נאוה בכור , שופטת |