ע”פ 2222/04/16 – מוחמד עווד אללה נגד מדינת ישראל
בית המשפט המחוזי בירושלים בשבתו כבית-משפט לערעורים פליליים |
|
לפני: כבוד השופט רפי כרמל, אב"ד כבוד השופט כרמי מוסק כבוד השופטת שירלי רנר |
עפ"ת 2222-04-16 |
1
המערער |
מוחמד עווד אללה ע"י ב"כ עו"ד אשראף עבדלקאדר
|
נגד
|
|
המשיבה |
מדינת ישראל באמצעות פרקליטות מחוז ירושלים |
פסק דין |
2
ערעור על גזר דינו של בית משפט לתעבורה בירושלים (כב' השופט יהושע צימרמן) מיום 18.2.16 בפ"ל 993-09-13.
כללי
1. המערער הורשע על יסוד הודאתו בנהיגה בזמן פסילה, הכשלת שוטר, נהיגה ללא ביטוח וכשתוקף רישיון נהיגה פקע. על המערער הוטלו העונשים הבאים: 40 ימי מאסר בפועל, שני מאסרים על תנאי, פסילת רישיון נהיגה לתקופה של 10 חודשים, פסילת רישיון נהיגה על תנאי וקנס בסך 1,500 ₪. הערעור מופנה כנגד חומרת העונש.
2. ואלה המעשים: בבוקרו של יום 11.7.13, נהג המערער ברכב ברחוב לוחמי הגטאות בירושלים, כשהיה תחת פסילת רישיון נהיגה, מבלי שהיתה לרכב פוליסת ביטוח בת תוקף וכשתוקף רישיון הרכב פקע. המערער הכשיל שוטרים, שביצעו מחסום יזום ברחוב, בהציגו בפניהם רישיון נהיגה זמני שהיה ברשותו, ביודעו כי רישיון הנהיגה שלו נפסל בנוכחותו כחודש לפני כן.
טענות הצדדים
3
3. ב"כ המערער עותר לביטול גזר הדין והחזרת עניינו של המערער לבית משפט קמא, כדי לאפשר לו לשקול צירופו של תיק נוסף, שנפתח כנגד המערער בגין עבירות תעבורה מיום 15.5.15. לחלופין, עותר הסנגור להקל בעונשו של המערער. נטען כי קיומו של התיק הנוסף נודע למערער יום לפני מועד הטיעונים לעונש, ועל בית משפט קמא היה לאפשר דחייה של הטיעונים לעונש כדי לאפשר למערער לשקול את צרופו של התיק הנוסף לאחר שימונה לו בו סנגור מטעם הסנגוריה הציבורית. עוד נטען כי שגה בית משפט קמא בייחסו משקל ניכר לאי התייצבותו של המערער למספר דיונים בעניינו, ולא העדיף לשמור על זכויותיו של המערער ולחסוך זמן שיפוטי יקר. נטען כי היעדרו של המערער ממספר דיונים היתה על רקע מעצרו המינהלי במשך מספר חודשים ובשל כך ששבר את רגלו. ביחס לחומרת העונש שהוטל, נטען כי תקופת המאסר בפועל ותקופות המאסר על תנאי שהוטלו חורגות באופן משמעותי מרמת הענישה הנהוגה בעבירה ראשונה של נהיגה בזמן פסילה וביחס לעבירות בהן הורשע המערער. הוסף כי המערער הודה בהמשך גם בתיק הנוסף ובית משפט קמא ממתין לתוצאות ערעור זה. בכך לא נגרמה יעילות אלא ההפך, כל זאת כאשר המערער היה נכון לצרף התיק הנוסף. על כן, מבוקש להורות על ביטול גזר הדין ולהורות על איחוד הדיון. בנוסף, לחלופין, נטען כי העונש שהוטל על המערער מופרז בחומרתו, לאור נסיבות ביצוע העבירות ולאור מדיניות הענישה הנוהגת בנוגע עם העבירות בהן הורשע המערער. בכל מקרה, ניתן להסתפק במאסר שירוצה בעבודות שירות וכן יש מקום להתערב במאסרים המותנים.
ב"כ המשיבה התייחסה לכך שמדובר בעבירות שנעברו לפני למעלה משלוש שנים, במהלך ניהול התיק, המערער נהג שוב בהיותו בפסילה, ללא רישיון וללא ביטוח (זה התיק שנתבקש צירופו). בית המשפט קמא התרשם מהמערער כי הנו "מתחמק סידרתי", בית המשפט איפשר לבצע הצירוף אם הצירוף יבוצע ביום הדיון, אך הדבר לא בוצע ולכן אין מקום להורות על ביטול גזר הדין. לעניין העונש עצמו, נטען כי הוטל על המערער עונש קל, בית המשפט קמא התייחס לכך שזו הרשעה ראשונה בעבירות נהיגה בפסילה (אם כי המערער הורשע בעבר בעבירת נהיגה ללא רישיון). מכל אלה, יש לדחות הערעור.
דיון
4. דין הערעור להידחות.
לזכות המערער עומדת הודאתו במיוחס לו, שהביאה לחיסכון בזמן שיפוטי ולייעול ההליכים.
מאידך, לחובת המערער נזקפת חומרת העבירות שביצע ועברו התעבורתי הכולל 6 הרשעות קודמות בעבירות תעבורה שונות, בגינן נדון, בין היתר, למאסר בפועל ופסילה ממושכת מהחזקת רישיון נהיגה, שלא היה בהם כדי להרתיעו מלבצע עבירות תעבורה נוספות. כמו כן, גם הגשת כתב האישום בתיק דנן לא הרתיעה את המערער, שנגדו נפתח הליך פלילי נוסף בגין עבירות תעבורה. בית משפט קמא התחשב בנסיבות אלה, ובכך שבכל הנוגע לעבירה של נהיגה בזמן פסילה, מדובר בעבירה שביצע המערער לראשונה. לפיכך, בנסיבות דנן, העונשים שקבע בית משפט קמא מקובלים עלינו ולא מצאנו מקום להתערב בהם. כמו כן, לא מצאנו מקום להתערב בהחלטת בית משפט קמא שלא לאפשר דחייה נוספת של ההליך לשם שקילת צרוף התיקים, שכן מדובר בהליך המתנהל משנת 2013.
4
אשר-על כן, הערעור נדחה.
המערער יתייצב לריצוי עונש המאסר ביום 1/2/17 עד השעה 10:00 בבית המעצר ניצן.
ניתן היום, י"ב טבת תשע"ז, 10 ינואר 2017, במעמד ב"כ המערער, ב"כ המשיבה והמערער עצמו.
|
|
|||
רפי כרמל, שופט אב"ד |
|
כרמי מוסק, שופט |
|
שירלי רנר, שופטת |