תת”ע 3179/07/19 – מדינת ישראל נגד ליאורה אוחנה
בית משפט השלום לתעבורה בחיפה |
|
|
|
תת"ע 3179-07-19 מדינת ישראל נ' אוחנה
תיק חיצוני: 14118910398 |
1
בפני |
כבוד השופט אור לרנר
|
|
מאשימה |
מדינת ישראל
|
|
נגד
|
||
נאשמת |
ליאורה אוחנה
|
|
|
||
|
|
|
|
||
החלטה
|
בפניי בקשה לביטול פסק דין שניתן בהיעדר הנאשמת.
ההקראה בתיק זה נקבעה ליום 10/12/19 בנוכחות מתמחה ממשרדה של הנאשמת, בתאריך זה, לאחר שהנאשמת, או מי מטעמה לא התייצב לדיון, היא נשפטה בהעדרה.
כיום עותרת הנאשמת לבטל את גזר הדין שניתן בהיעדרה וטוענת כי עקב שגגה שאירעה ביומן שלה לא התייצבה לדיון. עוד מוסיפה הנאשמת כי ייגרם לה עיוות דין אם לא תקבל את יומה בביהמ"ש.
2
המשיבה מתנגדת לבקשה, טענה משלא דאגה הנאשמת להתייצב לדיון לא יכולה להיזקק לטענה כי לא קיבלה את יומה בבית המשפט, ואין לה אלאל להלין על עצמה.
דיון והכרעה
לאחר שעיינתי בבקשה ובנספחיה מצאתי כי אין היא מגלה עילה אמיתית לביטול פסק הדין שניתן בהיעדר ולפיכך דינה להידחות.
כידוע, שגגה אשר גרמה לאי התייצבות "אינה מהווה "סיבה מוצדקת לאי התייצבותו" לדיון, ואינה מצדיקה ביטול פסק דין שניתן בהעדר הנאשם" [רע"פ 1446-14 ריאד אסדי (פורסם בנבו) ור' לאחרונה רע"פ 9109/17 מקסים סדובוי (פורסם בנבו)].
הדבר נכון גם לגבי שגגה של עורך דין שהרי כבר נפסק כי "דין דומה יחול לגבי טעות משרדית של עורך-הדין המייצג נאשם או לגבי טעות הנובעת מחוסר תשומת-לב של הנאשם עצמו" (רע"פ 9142/01 איטליא (פורסם בנבו)).
משכך, לא היה טעם מוצדק לאי התייצבותה של הנאשמת, או מי מטעמה לדיון.
באשר לטענה השניה בדבר חשש לעיוות דין, המבקשת לא פירטה בבקשתה כל נימוקי הגנה -
"משנמנע המבקש מלפרט בפני בית המשפט לתעבורה את הנימוקים התומכים בטענתו כי הוא לא ביצע את העבירה המיוחסת לו, אין לקבל את טענתו הכללית כי הוא לא זכה לקבל את יומו בבית המשפט" (רע"פ 9019/17 מקסים סדובוי הנ"ל)."
וכידוע-
"לסיכום, על כל הטוען לקיומה של עילה זו, במסגרת בקשה לביטול פסק דין שניתן בהיעדר, להציג טעמים של ממש לביסוס טענתו, טעמים הנתמכים במסמכים ובראיות שיש בהם פוטנציאל של ממש לשינוי התוצאה". רע"פ 8427-17 מדינת ישראל נ' סאלם (25.3.18)
3
לאור כל האמור לעיל, היות שמצאתי שלא היה טעם מוצדק לאי התייצבותה של הנאשמת, או מי מטעמה, ובהיעדר חשש לעיוות דין, אני דוחה את הבקשה.
זכות ערעור כחוק.
ניתנה היום, ד' שבט תש"פ, 30 ינואר 2020, בהעדר הצדדים.