תת”ע 5200/12/19 – יוסף די קסטרו נגד מדינת ישראל
בית משפט השלום לתעבורה בתל אביב - יפו |
תת"ע 5200-12-19 מדינת ישראל נ' יוסף די קסטרו
|
1
|
מספר בקשה: 1 |
|
לפני כבוד השופטת שרית קריספין
|
||
המבקש: |
יוסף די קסטרו
|
|
נגד
|
||
המשיבה: |
מדינת ישראל
|
|
|
||
החלטה |
לפני בקשה לביטול פסק דין שניתן בהעדר המבקש, בגין עבירה של אחיזה/שימוש בטלפון נייד, מיום 23.7.19.
המבקש טוען כי לא זומן כדין וכי לא אחז או השתמש בטלפון הנייד.
דיון והכרעה
בע"פ 4808/08 מדינת ישראל נ' שרון מנחם, נאמר:
"סעיף 130(ח) מאפשר, אפוא, לנאשם שהורשע בעבירת חטא או עוון ונגזר דינו
שלא בפניו (לרבות בעבירות שנדונו בהתאם להוראות סעיף
ברע"פ 8445/07 אברהם קדוש נ' מדינת ישראל נאמר:
"פסק דינו של בית המשפט לתעבורה ניתן שלא בנוכחות המבקש מכוח
סעיף 240(א)(2)
ל
ברע"פ 9142/01 סוראיה איטליא נ' מדינת ישראל, נאמר:
2
"מוכרת התופעה הנפסדת של נאשמים הבוחרים במודע להעדר ממשפטם כטקטיקה מכוונת אשר תכליתה לאפשר להם לבקש את ביטול פסק הדין באותם מקרים בהם גזר הדין המושת עליהם אינו נראה להם. אילוצו של בית המשפט לזמן לדיון את כל המבקשים ביטול פסק דין, גם כאשר ברור כי פסק הדין בעניינם ניתן כדין, ואין כל הצדקה לבטלו, תפגום באופן משמעותי בתכלית של ייעול הליכים בעבירות קלות ותחזק את התמריץ השלילי של השתמטות מהופעה במשפט ממניעים טקטיים-ספקולטיביים".
אין מחלוקת כי ההזמנה לדיון נשלחה לכתובתו של המבקש והוחזרה בציון "לא נדרש", דהיינו, היה זימון כדין ולמבקש ניתן יומו בבית משפט, אך הוא בחר שלא להתייצב לדיון.
הטוען כנגד "חזקת המסירה", עליו הנטל להראות כי דבר הדואר הרשום לא נמסר לידיו, שלא בשל מחדל מצידו ואילו המבקש הסתפק בטענה סתמית, ללא כל תימוכין נוספים, דהיינו, לא עמד בנטל האמור.
טענת המבקש כנגד העבירה, הנה כללית ואינה מהווה עילה מוצדקת לביטול פסק הדין.
בגזר הדין לא נגרם למבקש כל עיוות דין.
מכל האמור, הבקשה נדחית.
ניתנה היום, י"ט טבת תש"פ, 16 ינואר 2020, בהעדר הצדדים.