ת”פ 25919/06/15 – מדינת ישראל נגד נחום בצלאל
בית משפט השלום בירושלים |
|
|
|
ת"פ 25919-06-15 מדינת ישראל נ' בצלאל
|
1
|
כבוד השופט דב פולוק |
בעניין: |
מדינת ישראל |
|
|
|
המאשימה |
|
נגד
|
|
|
נחום בצלאל
|
|
|
|
הנאשמים |
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
הכרעת דין
בכתב האישום שבפניי הנאשם מואשם בביצוע העבירות הבאות: עבירה של מרמה, עורמה או
תחבולה, עבירה לפי סעיף עבירה של מרמה, ערמה או
תחבולה, עבירה לפי סעיף עבירה של אי ניהול פנקסי
חשבונות, עבירה לפי סעיף ועבירה של מרמה או תחבולה,
עבירה לפי סעיף
לטענת המאשימה במהלך השנים 2008-2000 עבד הנאשם במספר עבודות מזדמנות, בהן סבלות וסיוע לנכה צה"ל. אולם, הנאשם לא דיווח לרשות המיסים על הכנסותיו מעבודות אלו ולא שילם את המיסים הנובעים מהכנסות אלו. כמו כן, בין השנים 2013-2008 הפעיל הנאשם עסק למכירת מוצרי קוסמטיקה בשוק רמלה-לוד בירושלים. ובין השנים 2008 ועד חודש מרץ 2012 הפעיל את עסק מכירת מוצרי הקוסמטיקה גם בשוק ראש העין. הנאשם לא דיווח לרשות המיסים על העסק, לא ניהל ספרים כדין, לא הוציא חשבוניות מס, לא דיווח על הכנסותיו מהעסק לרשות המיסים ולא שילם את המיסים הנדרשים. הנאשם נחקר באזהרה ברשות המיסים ביום 16.11.10 ונחקר פעם נוספת בשל אותם החשדות גם בתאריכים 3.5.12 וב- 5.9.12. על אף החקירות בין השנים 2012-2011 המשיך הנאשם לנהל את העסק מבלי לנהל ספרים כדין ולהוציא חשבוניות מס. בנוסף לכך בטפסים שהגיש הנאשם לרשות המיסים בין השנים 2008 - 2011 הוא דיווח על הכנסות בסכום כללי של 24,000 ₪ וזאת על אף שמחזור הכנסותיו בשנים אלו היה לפחות 288,000 ₪. כמו כן, בשנת 2012 המשיך הנאשם ולא דיווח על הכנסותיו מהעסק לרשות המיסים ולא שילם את המיסים הנובעים מהפעלת העסק וזאת על אף שסך הכנסותיו באותה שנה עמדו על 188,000 ₪. כל זאת עשה הנאשם, לכל הפחות, עד לחקירתו ברשות המיסים בתאריך 27.1.13.
חקיקה: 220. אדם אשר במזיד, בכוונה להתחמק ממס או לעזור
לאדם אחר להתחמק ממס, עבר אחת העבירות המנויות להלן, דינו - מאסר שבע שנים או
קנס כאמור בסעיף (1) השמיט מתוך דו"ח על פי הפקודה כל הכנסה שיש לכללה בדו"ח; ... (5) השתמש בכל מרמה, ערמה או תחבולה, או הרשה להשתמש בהן;
216. אדם אשר בלי סיבה מספקת עבר אחת העבירות
המנויות להלן, דינו - מאסר שנה או קנס כאמור בסעיף ...
(5) לא ניהל פנקסי חשבונות בהתאם להוראות המנהל שניתנו על פי סעיף 130(א);
117(ב)(8) ל
(ב) עשה
אדם מעשה מן המפורטים להלן במטרה להתחמק או להשתמט מתשלום מס, דינו - מאסר 5
שנים או כפל הקנס הקבוע בסעיף ...
(8) השתמש בכל מרמה או תחבולה או שהרשה לאחר להשתמש בהן או עשה מעשה אחר
המאשימה מתבססת על הודעותיו של הנאשם כראיה מרכזית. הנאשם נחקר על ידי חוקרי רשות המיסים חמש פעמים בתאריכים שונים. ההודעה הראשונה, אשר נגבתה על ידי אהרון עסיס, מיום 16.1.2010 (מסומנת ת/6), במסגרת הודעה זו הנאשם הוזהר על זכות השתיקה אולם לא הוזהר על זכותו להיוועץ בעורך דין. ההודעה השנייה מיום 30.5.2012 (מסומנת ת/7) אשר נגבתה על ידי החוקר אהרון עסיס. ההודעה השלישית מיום 5.9.2012, אשר נגבתה על ידי החוקר מני מדר (מסומנת ת/12), חוקר ביחידת יהלום - היחידה הארצית לחקירות ומאבק בפשיעה. ההודעה הרביעית מיום 14.10.2012 (מסומנת ת/8) אשר נגבתה גם היא על ידי החוקר אהרון עסיס. וההודעה החמישית מיום 27.1.2013 (מסומנת ת/13) הודעה באזהרה שמסר הנאשם שנגבתה על ידי החוקר מני מדר חוקר ביחידת יהלום - היחידה הארצית לחקירות ומאבק בפשיעה, מיום 27.1.2013 באשר להודעה הראשונה הרי שהפסיקה קובעת שאין בפגיעה בזכות ההיוועצות כשלעצמה כדי להוביל לפסילת ההודעה מלכתחילה ויש לבדוק את מידת השפעתה על הפגיעה בזכויותיו של הנחקר. במקרה דנן, גם בכל שאר ההודעות שמסר סירב הנאשם מפורשות להיוועץ בעורך דין. לאור זאת אני סובר כי אין בכך לפסול את ההודעה ולכל היותר יש בכך לפגום מעט במשקלה. באשר לטענה כי קיים קשר סיבתי בין ההודעות שמסר הנאשם, וההודעות הנוספות הינן נגזרותיה של ההודעה הראשונה שמסר הנאשם שהיא כשלעצמה ההודעה הראשית, הרי שאני סובר שיש פערי זמן משמעותיים בין ההודאות השונות, כל הודעה עומדת בפני עצמה ולא ניתן לטעון לקשר סיבתי ביניהם, ועל כן אני דוחה טענה זו (ראה: ע"פ 4988/08 איתן פרחי נ' מדינת ישראל (ניתן על ידי השופט לוי, ביום 1.8.2011).
ביחס לשנים 2000 - 2008: לטענת המאשימה הנאשם עבד
במספר עבודות מזדמנות אולם לא דיווח על הכנסותיו ולא שילם מיסים ביחס לתקופה זו
ועל כן יש להרשיעו בביצוע עבירה על פי סעיף בטענתה נשענת המאשימה על הודאותיו של הנאשם, וכן על תיק המס של הנאשם (מסומן ת/3). בהודעה מיום 16.11.10, אשר נגבתה על ידי אהרון עסיס (מסומנת ת/6), נחקר הנאשם על אי ניהול ספרים, ואי הגשת דוחות לשנות המס 2005-2009. הנאשם מסר בהודעתו כי בשנים אלה לא עבד באופן מסודר ועסק בעבודות מזדמנות בהן סבלות. כמו כן, הוא מסר כי למשך כ-20 חודשים משנת 2006 הוא עבד כשכיר דרך חברת כוח אדם בשם ORS. "ש. ...במה אתה עוסק ב-10 שנים האחרונות? ת. משנת 2000 עד 2004 לא עבדתי באופן מסודר ועסקתי בסבלות מידי פעם. משנת 2006 בערך כ-20 חודש עבדתי כשכיר דרך חברת כוח אדם ORS עזרתי לנכה צהל. משנת 2006 עד 2008 המשכתי לעבוד בסבלות מידי פעם לא באופן קבוע". (הודעת הנאשם מיום 16.11.10 (מסומנת ת/6) שורה 8 - 17).
בהמשך ההודעה מוסר הנאשם שיש לו בבית תלושי משכורת עבור התקופה בה עבד בחברת כוח האדם: "ש. לגבי הובלות האם עבדת כעצמאי עם איזה רכב והאם היו לך פועלים ואיזה הובלות עשית ועבור מי. ת. לא עבדתי...כעצמאי ולא היו לי פועלים...עבדתי כסבל עבור מי שביקש עזרה. ש. האם יש לך מסמך שהועסקת ב ORS ת. יש לי תלושי משכורת...בביתי..". הנאשם אומנם מסר כי הוא מחזיק בביתו תלושי משכורת ביחס לתקופה זו אולם תלושים אלו לא הוגשו לבית המשפט. גם בהודעתו מיום 5.9.2012 אשר נגבתה על ידי החוקר מני מדר (מסומנת ת/12) מסר הנאשם כי בשנים אלו עבד בעבודות מזדמנות אשר קיבל תמורתן כסף מזומן, זאת מלבד שנה וחצי בהן עבד בחברת כוח אדם בטיפול באדם נכה וקיבל תלוש שכר: "משנת 2000 ועד 2009...לא עבדתי בכלום, עבדתי רק בעבודות מזדמנות, הייתי עושה כל מיני עבודות וקיבלתי כסף במזומן, זה לא היה כסף מדווח שקיבלתי עם תלוש, בתוך כל התקופה הייתה שנה וחצי שקיבלתי משכורת עם תלוש. טיפלתי בנכה צה"ל. ... ש. האם אתה מנהל ספרים כלשהם ת. לא. ש. האם יש לך תיק במע"מ? ת. לא. אין לי תיק". הנאשם הודה שלא ניהל ספרי מס ואין לו תיק במע"מ.
כך גם עולה מהודעתו של הנאשם מיום 27.1.2013, שנגבתה על ידי החוקר מני מדר (מסומנת ת/13) בה מסר כי לא ניהל ספרים לא רשם תקבולים ורשם למס הכנסה דוחות לא מדויקים אותם ביסס על נתונים שהעריך בעצמו: "...אני מבטיח לתקן את הטעויות שעשיתי, אני מודה שלא ניהלתי ספרים ולא רשמתי תקבולים ורשמתי דוחות למס הכנסה שרשמתי אותם בערך ולא ביססתי אותם על פי נתונים כספיים מתוך ניהול ספרים שניהלתי. אני מבטיח ללכת לרו"ח וללכת להסדיר את הכול ולנהל ספרים כמו שצריך. כמו כן אני אומר שמצבי הכספי לא טוב וגם אשתי חולה...ואבקש להתחשב בי במה שניתן". גם במהלך דיון ההוכחות שהתנהל בפני בית המשפט נשאל הנאשם על הכנסותיו משך שנים אלו וענה כי: "ש. ...משנת 2000 עד 2008 עבדת בעבודות מזדמנות...במה עבדת ת. ...יום אחד סבל יום אחר פורק קונטיינר יום אחד עובד נהג. אולי 10 ימי עבודה בחודש. נותנים לי יומית 200 ₪. החוקר אומר תביא לי תלושים. מי ייתן לי תלוש. ... אני מקבל מזומן . שנה וחצי עבדתי שכיר מטפל בחברת כוח אדם עם תלושים. מטפל בנכה בערך 18 חודשים, לא זוכר שנים. אולי שנת 2003 ...חברת כוח אדם או.אר.אס." ... ש. מה קורה בין השנים 2009 עד סוף 2011 ת. עבודות מזדמנות" (עמ' 45 לפרוטוקול הדיון מיום 23.6.2019) "דבר מה נוסף": לעניין ה"דבר מה הנוסף" הנדרש להרשעת הנאשם בעבירות בהן הוא מואשם ביחס לשני אלו הוגש תיק המס של הנאשם (מסומן ת/3). תיק המס הוגש במהלך דיון ההוכחות באמצעות העדה לאה מזרחי, העובדת במס הכנסה כפקיד שומה בירושלים 3. בעדותה מוסרת הגב' מזרחי את פרטי תיק המס של הנאשם: "הדוח השנתי לשנת מס 2011...כתוב בדוח 30,000 ₪ הסכום שחייב במס במענק פרישה ... בשנת 2007 24000 ₪ ובשנת 2006 אותו סכום ובשנת 2005 אותו סכום ובשנת 2010 24,000 ₪ ובשנים 2008-2009 24,000 ₪." (עמ' 24 לפרוטוקול הדיון מיום 11.11.2018). מעיון בתיק המס ומעדותה של הגב' מזרחי עולה שביחס לשנים 2002-2004 אין בתיק נתונים כלל, וביחס לשנים 2010-2005 הגיש הנאשם דיווח לאקוני לפיו הכנסותיו עמדו בכל שנה על 24,000 ₪ ואילו בשנת 2011 עמדו הכנסותיו על 30,000 ש"ח. גם העד מני מדר העיד באשר לשנים אלה. במהלך עדותו נשאל מדר לגבי השנה וחצי בהם עבד הנאשם בחברת כוח האדם ORS, ושלגביהן טען כי ניתנו לו תלושי משכורת: ש. ...ת/12, למה אתם צריכים לדבר בכלל בשורה 25 מה החשד לעבירה משנת 2000 ת. אני כחוקר אוסף ראיות שמקימות חשד סביר ואחר כך זה הופך לראיות לכאורה. פרקליט מגיש כתב אישום כשיש לו הבנה שיש סיכוי סביר להרשעה... ש. מפנה לשורה 29-28 - אומר לך משכורת עם תלוש שטיפל בנכה צה"ל - איפה התלושים למה לא עשיתם פעולה למצוא את התלושים. ת. ההנחה שהם מדווחים, כאשר מי שהעסיק אותו בתלוש הגיש דו"ח ניכויים ...טופס 126 בשנה העוקבת ודיווח על הכנסותיו וזה אפילו מופיע לי במחשב שע"מ אז ייתכן שהסתכלתי במחשב וראיתי שהוא עבד ואין עם זה שום בעיה....אני לא זוכר אם עשיתי כך. (עמ' 41). העד מני מדר העיד כי ייתכן שאף חיפש ומצא במחשב שע"מ את הטפסים המעידים על הכנסת הנאשם ביחס לתקופה של שנה וחצי בה עבד בחברת כוח האדם, אולם הוא אינו זוכר בוודאות אם עשה כן. עם זאת נציין שעוד בטרם הוגש כתב אישום כנגדו הנאשם הגיע להסדר עם רשויות המיסים לפיה הוא משלם קנס בגובה 7000 ₪ ובכך הוא סוגר את חובותיו בגין שנים אלו, כפי שעולה גם מעדותו בפני בית המשפט ומן המסמכים שהוגשו (מסומנים נ/1, נ/2 ו-נ/3): "מבקש להגיש מכתב ממס הכנסה 4.6.17 ומכתב מה- 23.2.17 הוגש וסומן נ/1 ו-נ/2. ת. עשרות פעמים ביקשתי מהם לסגור את התיקים. הם אמרו לא סוגרים עד שתגיש דוחות. אמרתי להם שאני לא עובד. אמרו לא מעניין אותנו תגיש דוחות.. ... ש. איזה תשובות קיבלת ממס הכנסה ת. אחרי שהגשתי את הדוחות אמרו לי יש לך חוב 7000 ₪ בערך. תשלם ונסגור לך את התיקים. שילמתי... הקבלות...מסומן נ/3. אלה תשלומים משנת 2015 סגרתי איתם כל השנים אחורה. ש. עשית איתם הסדר תשלומים ת. כן. סגרתי איתם את כל השנים כולל 2012. שילמתי מה שהם אמרו לי...אחרי ששילמתי ביטלו לי הכול. אני מדבר על שנים 2006-2011. עשו לי עיקולים בגלל שלא הגשתי דוחות. אין לי משכורת, עשו עיקולים...אחרי שביטלו לי הכול שלחו לי אפס על כל השנים כולל 2011. (עמ'44-45 לפרוטוקול הדיון מיום 23.6.2019). אין חולק שאם הנאשם עבד בחברת כוח אדם ORS וקיבל תלוש משכורת או אז הוא היה פטור מלהגיש דו"ח למס הכנסה בתקופת עבודתו כשכיר. בהקשר זה, עד התביעה לא שלל שראה מידע בקשר להעסקתו של הנאשם כעובד שכיר בחברה.
המאשימה בתיק זה מבקשת מבית המשפט להסתמך בראש ובראשונה על דברי הנאשם. היא לא הציגה בפני בית המשפט כל ראיה לסתור את טענת הנאשם שהוא היה עובד שכיר בחברת כוח האדם, בחלק מהתקופה בין השנים 2000 - 2008.
לעניין התקופה בה הנאשם היה שכיר, הוא דיבר על תקופה של שנה וחצי עד לתקופה של שנתיים. הנאשם אמר שהוא אינו זוכר במדויק את המועד אך ייתכן שמדובר בשנת 2003. בכל מקרה, אין לשייך את התקופה לשנים בהם הנאשם הגיש דו"חות בהם טען להכנסה של 24 אלף שקלים חדשים מעבודה מזדמנת.
למעט התקופה בה הנאשם היה שכיר, על הנאשם היה להגיש דו"חות למס הכנסה על הכנסותיו מעבודה מזדמנת. דו"חות אלה היו חייבים לשקף במדויק את הכנסותיו בכל אחד משנות המס.
במקרה דנן, הנאשם, אף אליבא דגרסתו, לא דיווח במדויק וכנדרש על הכנסותיו בכל שנה. אדרבא, הוא העריך באופן גס שהוא הרוויח מעבודה מזדמנת כ-2000 ₪ בחודש ודיווח בדו"חות השנתיים למס הכנסה, פעם אחר פעם, על הכנסה בסך 24,000 ₪ לשנה.
המאשימה טוענת שהנאשם הגיש דו"חות מס שנתיים על סכום קטן ופיקטיבי ולכאורה, פעל הנאשם במרמה, ערמה או תחבולה כדי להשתמט מתשלום מס.
מנגד ביקש ב"כ הנאשם
לזכות את הנאשם מהעבירות המיוחסות לו בכתב האישום לגבי התקופה בין 2000 - 2008.
ראשית, הזכיר ב"כ הנאשם את טענת הנאשם שהוא היה שכיר בחלק מהתקופה. לגבי
התקופה שלא היה שכיר, טען שאין זה מקובל להעמיד אדם לדין בשל אי דיווח על עבודה
מזדמנת. אם ירדתי לסוף דעתו של הסנגור, טענתו היא שאין לשלול שהנאשם אכן הרוויח
סכומים החייבים בדיווח אך עסקינן בסכומים פעוטים שאינם חייבים במס ולכן הנאשם לא
השתמט מתשלום מס. לחילופין, טען שלא הוכחה כוונה מיוחדת לפי סעיף
יצוין, שהמאשימה לא הציגה בפני בית המשפט כל ראייה של ממש לגבי הכנסותיו של הנאשם בין השנים 2000 - 2008. אדרבא, רשות מס הכנסה הגיעה להסדר עם הנאשם על פיו נדרש הנאשם לשלם סך 7000 ₪ בלבד. סביר להניח שאילו לרשות מס הכנסה היה מידע על הכנסה ממשית של הנאשם, החייבת במס הכנסה, היא לא הייתה מגיע להסדר על סכום כה נמוך.
המאשימה מייחסת לנאשם באשר
לתקופה שבין שנת 2000 עד לשנה 2008, 8 עבירות על פי סעיף
בהתחשב בכך שיש אינדיקציה
שהנאשם היה בחלק מהתקופה עובד שכיר הפטור מהגשת דו"ח, הנני מזכה את הנאשם
בגין שתיים מ-8 העבירות המיוחסות לו על פי סעיף
לגבי שש העבירות הנותרות, אין ספק שדו"חות מס הכנסה על סכום קבוע של 24 אלף שקלים חדשים לכל שנת מס, סכום שנקבע על פי הערכה גסה, גם אליבא דגרסת הנאשם, אינה ממלאה אחרי דרישות החוק. יחד עם זאת, התרשמתי שהנאשם אינו אדם משכיל ומתוחכם. גם אין בפני ראיות של ממש לעניין גובה הכנסתו של הנאשם בתקופה זו. המאשימה לא הציגה בפני כל ראיה על רכישה והחזקת נכסים המעידות על הכנסות ממשיות החייבות במס. אדרבא, היא הסתפקה בהסדר בסכום של שבעת אלפים שקל חדש בלבד.
המאשימה ביקשה מבית המשפט להסיק את הכוונה המיוחדת של הנאשם מעצם הגשת מספר דו"חות על סכום נמוך וזהה. אולם, הואיל ומדובר באדם לא משכיל ומתוחכם והואיל ואין בפני ראיות להכנסות העומדות בסטייה ממשית לסכומים בדו"חות לתקופה האמורה, גם לא שוכנעתי שניתן לראות בהגשת מספר דו"חות על סכום נמוך וזהה, הוכחה לכוונה המיוחדת של המעשה במזיד וכוונת העורמה.
אשר על כן, החלטתי להרשיע
את הנאשם, כטענת ב"כ הנאשם, לא על פי סעיף
סעיף אדם אשר ללא הצדק סביר ערך דו"ח לא
נכון, מתוך שהשמיט הכנסה כלשהי שעליה הוא נדרש לפי הפקודה למסור דו"ח, או
מתוך שרשם אותה בחסר, או אדם שמסר ידיעות לא נכונות בנוגע לכל עניין או דבר
המשפיעים על חיובו במס או על חיובו של אדם אחר או של שותפות, דינו - מאסר שנתיים
או קנס כאמור בסעיף
הגשת הדו"חות על סכום נמוך זהה, מעידה שהדו"חות אינם נכונים ואינם משקפים במדויק את הכנסותיו של הנאשם. נטל הראייה הוטל על הנאשם להראות הצדק סביר בהגשת הדו"חות בצורה כזאת ולמותר לציין שהנאשם לא עמד בנטל.
אשר על כן, לגבי התקופה
שבין שנת 2000 עד לשנת 2008, הנני מרשיע את הנאשם ב-6
עבירות לפי סעיף
ביחס לשנים 2008 - 2013: לטענת המאשימה הנאשם הפעיל עסק למכירת מוצרי קוסמטיקה העסק פעל בשוק רמלה לוד בירושלים ובין השנים 2008 ועד למרץ 2012 גם בשוק ראש העין. ב"כ הנאשם בתשובתו לכתב האישום הודה רק שהנאשם עבד בשוק רמלה לוד בשנים 2011 - 2012 ומתוך תקופה זו, חצי שנה לא עבדו בשל מזג האוויר, כך גם בשוק ראש העין. בהודעתו של הנאשם ת/13 מיום 27.1.13 אמר "יש לי בסטה בשוק רמלה לוד בי-ם, אני עובד שם פעם בשבוע, עד לפני כשנה הייתה לי בסטה גם בשוק ראש העין למשך תקופה של 3 שנים, הבסטה הזו הייתה פתוחה רק ביום שישי וזה למשך חצי יום" (שורות 23 - 25). וכן, אני התחלתי לפני בערך 4 שנים לעבוד בשוק רמלה לוד בי-ם וגם בראש העין (שורה 27). וכן, בראש העין היה בשנה האחרונה לעבודה בראש העין בחור בשם איתי הוא היה מטעם חברה בשם מפעלי תחנות מולם היה לי חוזה לשנה עד למרץ 2012 הייתי משלם 11,000 ₪ לשנה עבור בסטה וחצי. לפני כן הייתי שוכר מכל מיני סוחרים בשוק ראש העין. בבסטה בשוק רמלה לוד בי-ם אני משלם בערך 570 ₪ לשבוע שזה יום עבודה אחד בשבוע, הייתי ואני עדיין משלם לתומר מהשוק שהוא גובה בשביל בעלי השוק" (שורות 62 - 67). ובהודעת הנאשם מיום 5.9.12 (ת/12) "אני עוסק כסוחר מזה 3 שנים, יש לי בסטה בשוק רמלה לוד בי-ם ויש לי בסטה בשוק ראש העין, אני עובד פעמיים בשבוע מזה אני מתקיים. גם הבנים שלי עידן ומשה עובדים איתי ביחד". (שורות 2 - 3). וכן "בשוק רמלה לוד בי-ם יש לי קובייה וחצי ואני משלם על קובייה 380 ₪ ליום עבודה...אני עובד שם ברצף למשך 3 שנים" (שורות 10 - 12). " בראש העין, יש לי קובייה ואני משלם על כך 250 ₪ ליום עבודה, מדובר ביום שישי בלבד...גם בראש העין אני עובד במשך 3 שנים רצוף" (שורות 13 - 15). וכן: "ש. כמה זמן אתה עובד בשיווק של קוסמטיקה? ת. מזה 3 שנים" (שורות 24 - 25).
הוגש כראיה חוזה שכירות וחשבונית על שם הנאשם בסך 11,400 ₪ לדוכן קוסמטיקה בראש העין לתקופה בין 8.7.2011 - 10.3.2012 (ת/1)
כן הוגש טופס מצב חשבון משוק ראש העין מיום 8.7.11 - 1.10.12 על שם הנאשם לשוק ראש העין בסך 23,529 ₪
נערך דו"ח ביקורת ניהול ספרים (ת/2) בדוכן של הנאשם בשוק רמלה לוד בי-ם ביום 15.11.10. על פי הדו"ח, נמצא שהנאשם לא מנהל ספרים כן רשום (הנאשם) "מפעיל 2 דוכנים בשוק רמלה לוד. מוכר תמרוקים בדוכנים...דמי שכירות 350 ₪ ליום. מפעיל דוכן בימי שישי בשוק ראש העין. משלם שכירות 200 ₪. מפעיל את הדוכן כשלוש שנים".
בדו"ח ביקורת ניהול ספרים (ת/5) מיום 5.3.12 בדוכן בשוק רמלה לוד נמצא שהנאשם אינו מנהל ספרים. שעת סיום הביקורת נרשמה כ- 12:54 והנאשם מסר שעד שעת הביקורת מכר ב-600 ₪.
בהודעת הנאשם מיום 16.11.10 (ת/6) הנאשם אמר "משנת 2008 עד היום אני עוסק ברוכלות בשוק רמלה לוד פעמיים בשבוע. אני עובד בירושלים ובראש העין" (שורות 15 - 17). וכן: "בירושלים אני משלם 350 ₪ ובראש העין 250 ₪". על פי הודעותיו של הנאשם אכן הוא עסק במכירת תמרוקים מדוכן בשוק רמלה לוד בירושלים מ-2008 עד לפחות תחילה 2013 ובשוק בראש העין מ-2008 עד למרץ 2012.
כאמור ב"כ הנאשם מודה רק לתקופה של 2011 - 2012.
באשר למשך התקופה בה עבד הנאשם בבסטה בראש העין העיד החוקר מני מדר במהלך דיון ההוכחות כי: "מפנה לת/13, ש 24, יש אמירה כוללנית האם יש ראיה להוכיח שהנאשם בשוק ראש העין מעבר ל-8 חודשים. ת. אינני זוכר את הראיות שנאספו ב-2012.... ש. מפנה לשורה 27 בת/13, זה בינואר 2013, האם יש ראיה שהוא עבד בשוק ראש העין בשנת 2009 ת. יש אמרות הודעה שלו. אני לא זוכר אם יש ראיות נוספות." (עמ' 41 לפרוטוקול הדיון מיום 27.12.2018).
בעניין זה טוען הנאשם בסיכומיו כי יש "דבר מה נוסף" סותר והוא הראיה אותה הביאה המאשימה משוק ראש העין לפיה הוא עבד שם מספר חודשים, אז אי אפשר להרשיע אותו בארבע שנים ואילו בכתב האישום שוק ראש העין מתואר מ- 2012-2008, והמקסימום בו ניתן להרשיע את הנאשם באשר לשוק ראש העין הוא 9 חודשים. כך עולה גם מעדותו של הנאשם במהלך דיון ההוכחות: "ש... השוק של ראש העין. כמה זמן עבדת שם? ת. ...הייתה לי בסטה שנמצאת ברחוב...תחת כיפת השמיים. ...שכרתי מקום לשנה ועבדתי סך הכול אולי 12 ימי עבודה. אי אפשר לעבוד בשמש ובגשם. זה ממש ברחוב. בשנת 2012. עובדים שם פעם בשבוע...המקום עובד פעם בשבוע. רק יום שישי...שכרתי את המקום לשנה...שכירות 200 ₪ לכל פעם שבאתי. באתי ושילמתי 800 ₪ שילמתי 9600 ₪ לשנה. הם לא הסכימו לא פחות משנה. ש. מציג בפניך את ת/1 של מפעילי תחנות עם חוזה ההשכרה...עמ' 4...שמעליו מס' 5 מוקף בעיגול ובסכום רשום 10,000 ₪. ת. הם לא קיבלו כסף ולא עבדתי יותר. הם הפרו את החוזה...החזרתי להם את הבסטה לא עבדתי וגם לא שילמתי ש. לפי מה שהאיש העיד ומהמסמכים יש תשעה חודשים של עבודה ת. אני לא עבדתי הבאסטה קיימת על שמי אבל לא הלכתי לעבודה. " (עמ' 45-44 לפרוטוקול הדיון מיום 23.6.2019)
בהתחשב בכפירת ב"כ הנאשם לגבי התקופה נדרש להוכיח קיומו של "דבר מה נוסף" מלבד האמור בהודעותיו. בע"פ 6296 אמג'דאדריס נ' מדינת ישראל (ניתן על ידי השופט הנדל, ביום 22.3.2015) מנתח בית המשפט את משמעותו של ה"דבר מה הנוסף" הנדרש לאימות הודעה שמסר נאשם: "על מנת להתמודד עם החשש מפני הודאות שווא של נאשמים, לפיו סיבות ומניעים שונים מובילים נאשמים להודות בעבירות שלא ביצעו - נדרשת תוספת ראייתית של "דבר מה נוסף". ...נקבע שמשקלה של הודאת חוץ של נאשם לצורך הרשעתו ייבחן בעזרת בחינה פנימית וחיצונית...על פי המבחן הכפול, מתפקידו של בית המשפט לבחון תחילה את ההודאה מבחינה פנימית. דהיינו, עד כמה ההודיה קוהרנטית, רצופה, מפורטת ובעלת הגיון פנימי. יש לתת את הדעת לסימני האמת העולים מתוכה. לעומת זאת, המבחן החיצוני יוצא מחוץ לד' אמותיה של ההודאה, ודורש חיזוק וראייה המאשרת את תוכנה של ההודאה. הדרישה אינה גבוהה, אך היא קיימת, ומהווה תנאי בל יעבור...מבחנים אלו הם מצטברים זה לזה ומשלימים זה את זה. על הבחינה להיות מהותית ולא רק טכנית, תוך בדיקת נסיבות המקרה הקונקרטי...לשם יישום המבחן הפנימי והחיצוני הוצעה ומופיעה בפסיקה בדיקה משולשת הבוחנת "מי אמר", "מה אמר" ו"דבר מה"...ההיבט הראשון עוסק בזהותו של הנאשם שהודה. הוא שואל מיהו הנאשם. בין היתר נכון לבדוק האם הוא משתייך לאחת מהקבוצות אשר נשקף מהן סיכון מוגבר למסירת הודאת שווא, כפי שנדון בוועדת גולדברג. רשימה זו איננה סגורה, והיא אף לא ממצה את ההיבט הראשון. ההיבט השני בוחן את תוכן ההודאה, תוך כניסה בעובי הקורה של סיפור ההודאה ובחינת התמונה הכוללת, הן מבחינת פרטיה של ההודאה, והן מבחינת עיתוי מסירתה והקשרה. יש לשקול היטב מה אמר הנאשם. ההיבט השלישי עניינו המבחן החיצוני והידרשות לראייה חיצונית לנאשם. אלא שיודגש שאין מדובר רק בבדיקת קיומו של "דבר מה נוסף" בעוצמה מינימלית, אלא הקניית שיקול דעת לבית המשפט האם יש להרשיע את הנאשם או לא. במסגרת מבחן זה יש להרחיב את הראייה ולבדוק ראיות חיצוניות לעומת ההודאה, לחיוב ולשלילה. למשל, יש לבחון לא רק האם קיים "דבר מה נוסף", אלא האם קיים בנמצא "דבר מה חסר" או "דבר מה סותר". "דבר מה חסר", משמעותו האם ההודאה לוקה בחסר בנקודה חשובה. "דבר מה סותר", כלומר האם פרטי ההודאה סותרים את אשר התרחש בפועל בנקודה מהותית. הפניה החוצה מהודאת הנאשם נועדה לברר לא רק אם ניתן להרשיע את הנאשם, אלא האם ראוי ונכון לעשות זאת".
מן האמור בפסק הדין עולה שנדרש כי ה"דבר מה נוסף" יהיה חיצוני להודעות הנאשם ואין הודעה אחת יכולה להיות ה"דבר מה נוסף" להודעה אחרת שמסר הנאשם באותו עניין. כמו כן נקבע כי "דבר מה נוסף" יכול להיות גם דבר חסר או סותר להודעה שנמסר ואזי על בית המשפט להביאו בחשבון בבואו לקבוע ולתחום את אמיתות ההודעה שמסר הנאשם בעניינו. במקרה דנן, הציגה המאשימה מספר מוצגים אשר לטענתה מהווים את ה"דבר מה הנוסף" הנדרש לשם הוכחת אשמתו של הנאשם. בין מוצגים אלה הציגה המאשימה את: דו"ח ביקורת חוץ ניהול ספרים שנערכה לנאשם בשוק רמלה לוד בירושלים על ידי פיני כוכבי ומתי ברדוגו בתאריך 15.11.10 (מסומן ת/2). דו"ח ביקורת שנערכה על ידי אפרים מוגס ויוסף בלעוס מיום 5.3.12 (מסומן ת/5) בהם נמצא שהנאשם לא מנהל ספרים, לטענתו, זה שנתיים. כן הוצג חוזה של הנאשם עם מפעילי תחנות באשר לשוק בראש העין שנחתם ביום 8.7.11, לפיו הוא חתום איתם על חוזה להשכרת בסטות בשוק "החל מיום 8 ביולי 2011 ועד ליום 11 במרץ 2012 אך ורק בימים ובשעות דלקמן: השוק יופעל בימי שישי וערבי חג בלבד..." (מסומן ת/1).
הביקורות בדוכן בשוק רמלה לוד בי-ם יש בהם להוות דבר מה נוסף שאכן הנאשם החזיק בדוכן במשך שנים, כפי שאמר בהודעותיו. לגבי הדוכן בראש העין, אכן חוזה השכירות מתייחס רק לתקופה של 9 חודשים. אמנם אין לראות בכך כמסמך הסותר את דברי הנאשם בהודעותיו. כפי שפירטתי לעיל הנאשם בהודעתו (ת/13) מיום 27.1.13, הסביר שחוזה השכירות עם החברה הוא רק בשנה אחרונה לעבודה ולפני כן הוא שכר את הדוכן בראש עין מכל מיני סוחרים. חוזה השכירות אינו עומד בסתירה לדברי הנאשם בהודעותיו השונות לפיו הוא החזיק בדוכן בראש העין מ-2008 אלא מהווה דבר מה נוסף שהנאשם אכן החזיק בדוכן בראש העין כפי שאמר.
אשר על כן נחה דעתי שהנאשם החזיק בדוכנים בשוק רמלה לוד בי-ם ובראש העין, כפי צוין בסעיף 2 לכתב האישום.
הנאשם מודה בעבירה של אי ניהול פנקסי חשבונות
על פי סעיף
יחד עם זאת, ב"כ הנאשם טוען כי עבירה זו הינה עבירה נמשכת ועל כן אין מקום להרשיעו ב-6 עבירות אלא רק באחת.
בע"פ 4745/97 בוני הבירה בע"מ נ' מדינת ישראל (ניתן על ידי השופט גולדבג, ביום 30.8.1998), נדונה ההבחנה בין עבירה רגעית לעבירה נמשכת. פסק הדין עוסק בעניין התיישנותן של עבירות בית המשפט מבחין בפסק הדין בין "עבירה רגעית" ל"עבירה נמשכת". פסק הדין נסמך על הגדרתו של פרופ' פלר ל"עבירה נמשכת" לפיה : "...עבירה שמצריכה לשם השלמתה התחילית התמדה במשך זמן מסוים ברכיב ההתנהגותי שבו היא מותנית, וכל התמדה נוספת בו דוחה, עד להפסקתו, את ההשלמה הסופית של העבירה, כעבירה אחת ויחידה מאז תחילתה; והכל, כאשר התמדה כאמור היא מענינו של הטבע האובייקטיבי של הרכיב ההתנהגותי של היסוד העובדתי שבעבירה" ( ש"ז פלר יסודות בדיני עונשין, כרך ג' עמ' 186). וכפי שמצוטט בהמשך פסק הדין: "הדוקטרינה של העבירה ה'נמשכת' מתייחסת לעבירה, המחייבת קיום משך זמן כלשהו עד להשלמתה התחילית, ועם זאת היא הולכת ונמשכת עד להשלמתה הסופית, מבלי שהיא חדלה להיות עבירה אינטגראלית אחת... לאחר שבסיסה ה'איכותי' הושלם, היא הולכת ותופחת מבחינה 'כמותית', ככל שחולף הזמן, והעבריין לא מילא את החובה המוטלת עליו, והיא 'מבשילה', כאשר אירע מאורע, המנתק את רציפותה, או כאשר מוגש כתב אישום. אך היא אינה חדלה להיות עבירה אינטגראלית ויחידה שבגדרה לא ניתן לגזור את דינו של הנאשם אלא פעם אחת. דוקטרינה זו מונעת את התוצאה הבלתי רצויה של פיצולה של מערכת עובדתית אחת באופן מלאכותי לעבירות נפרדות" מן ההגדרה עולה שעבירה נמשכת היא עבירה שמצריכה לשם השלמתה התמדה במשך זמן מסוים במרכיב ההתנהגותי, כאשר כל התמדה נוספת בהתנהגות זו דוחה את ההשלמה הסופית של העבירה והופכת את תקופת ההתנהגות כולה לעבירה אחת. באופן זה, הגדרתה של עבירת מס כעבירה נמשכת עשויה להאריך את תקופת ההתיישנות מעבר לתקופות שנקבעו בפקודה. נראה על כן שעבירות הכרוכות באי-הגשת דיווח או בהשמטת דיווח למס הכנסה מסווגות ככלל כעבירות נמשכות, כאשר הן מתקיימות בגין כל שנת מס בנפרד, כל עוד החובה המוטלת על הנישום ביחס לדיווח על הכנסות אלה לא פגה, וכל עוד הנישום לא הסיר את המחדל או את הליקוי. גם אם על פניו, עבירת אי ניהול פנקסי חשבונות היא עבירה נמשכת, תחולתה מתחדשת, לכאורה, בתום כל שנת מס בו לא הוגשו הפנקסים כנדרש.
כל פירוש אחר היה מביא למצב אבסורדי שאדם שניהל פנקסי חשבונות בשלוש משש השנים היה מורשע ב-3 עבירות ואילו זה שלא ניהל פנקסי חשבונות בכלל באותה תקופה היה מורשע בעבירה אחת.
אשר על כן, הנני
מרשיע את הנאשם ב-6 עבירות של אי ניהול פנקסי חשבונות, לפי סעיף
הנאשם גם מודה באי הוצאת חשבוניות. הנאשימה
מבקשת להרשיעו ב-6 עבירות לפי סעיף 117(ב)(8) אשר לפיו נדרש שהנאשם יעשה את
המעשה מתוך מטרה להתחמק או להשתמט מתשלום מס מתוך מרמה ותחבולה. מנגד, ב"כ
הנאשם מבקש להרשיע את הנאשם בעבירה לפי סעיף ב"כ הנאשם, אם ירדתי לסוף דעתו, מבקש להקל בסעיף בטענה שהנאשם לא פעל מתוך כוונה להתחמק ולהשטמת מתשלום מס מתוך מרמה ותחבולה, אלא כיוון שסבר שהרוויח כה מעט.
אין לקבל טענה זו של ב"כ הנאשם. יש להבדיל בין מצב של אדם שעובד בעבודה מזדמת לבין אדם המנהל עסק. הנאשם שניהל את הדוכנים, לא פתח תיק במע"מ, לא ניהל פנקסי חשבונות ולא לא הוציא חשבוניות. הדבר מעיד כאלף עדים על כך שהנאשם ניהל את הדוכנים בכוונה להתחמק מתשלום מס, בלי רישום ובלי מעקב. עסק כזה מתנהל בצורה מלאכותית על בסיס מזומנים. ניהול עסק בצורה כזאת מעיד על הכוונה המיוחדת.
אשר על כן הנני מרשיע
את הנאשם ב-6 עבירות של מרמה או תחבולה לפי סעיף המאשימה מבקשת להרשיע את
הנאשם ב- 4 עבירות לפי סעיף בטענתה נשענת המאשימה על הודאותיו של הנאשם כראיה עיקרית. לעניין היקף ההכנסות מן הבסטות בשוק רמלה-לוד בירושלים ובשוק ראש העין מסר הנאשם בחקירתו מיום 16.11.10, אשר נגבתה על ידי אהרון עסיס (מסומנת ת/6) כי: "אין לי ספרים ואין לי מנהל חשבונות...איני רואה שום טעם בניהול ספרים כי אני בקושי מרוויח 2000 ₪ ביום..." בהודעה זו מוסר הנאשם כי אינו מנהל ספרים, וכי הכנסתו עומדת על 2000 ₪ בחודש.
כך גם עולה מהמשך אותה הודעה (ת/6): "אני מרוויח כ-2000 ₪ בחודש ולכן אין לי על מה לדווח ואין לי על מה להצהיר...אין לי כסף לשלם למנח"ש עבור הדיווח. .... ש. אם כך לפי העדות שמסרת הנך עובד כעצמאי משנת 2006 ולא דיווחת על כך למס הכנסה ולא ניהלת ספרים מדוע? ת. בגלל שאני מרוויח 2000 ₪ אני לא מנהל ספרים ולא מדווח כי ההכנסה הזאת לא מצדיקה דיווח וניהול ספרים.
גם בהודעתו מיום 30.5.12 אשר נגבתה ע"י אהרון עסיס (מסומנת ת/7) הוא מתייחס לגובה הרווח שלו: ת. אני לא מנהל ספרים כי אני עובד פעם בשבוע...בשוק רמלה לוד ואיני עובד בשאר הימים ומתפרנס מפנסיה של אשתי מהעירייה ולפעמים בעבודה מזדמנת כמו סבלות. מסיבה זאת אני לא מנהל ספרים ולא היו לי ספרים בדוכן... אני עובד רק יום בשבוע ולא עובד במקומות אחרים.. ש. מאיפה אתה קונה את המוצרים? ת. ממקומות שונים כולל גם מערבים. ש. כמה זמן אתה עובד באופן הזה? ת. ...כשנתיים עד היום....אני עובד כיום רק פעם בשבוע, בעבר עבדתי פעמיים בשבוע גם בראש העין... ש. מה הפיקדון היומי שלך? ת. 1500 ₪ ליום וזה רק פעם בשבוע. ש. כמה אתה משלם עבור שכירת הדוכן? ת. 200 ₪ ביום. ... בהודעה זו מסר הנאשם כי אינו מנהל ספרים, כמו כן באשר להכנסותיו הוא מוסר כי הפידיון היומי שלו עומד על 1500 ₪ ליום עבודה בשווקים כאשר הוא עובד יום בשבוע.
גם בהודעתו מיום 5.9.2012, אשר נגבתה על ידי החוקר מני מדר (מסומנת ת/12) מוסר הנאשם שאינו מנהל ספרים, אינו שומר קבלות ואין לו תיק במע"מ: "ת. אין לי היום מה לעבוד, זאתי עבודה זה פרוטות בשביל להתקיים, במקום ללכת לגנוב. ... ב2000 ₪ שאני מרוויח אין לי מה לנהל ספרים, אין לי מה לחלק אותם. ש. כיצד אתה יודע שאתה מרוויח 2000 ₪ בחודש, אתה לא מנהל ספרים? ת. זה מה שיוצא לי 2000 או 2500 זה מה שני לוקח הביתה...בערך. ... אני יודע פחות או יותר לחשב דו"ח רווח והפסד, הכנסות פחות מה שקניתי פחות הוצאות של דלק ועוד וזהו, זה הרווח, את כל זה אני עושה בראש, אין לי השכלה בזה, למדתי מהחיים. ש. מה עשית עם החשבוניות שקיבלת מספקים? ת. או לקחתי וזרקתי או שלא לקחתי בכלל הכול נזרק לזבל, אין לי מה לעשות בהם ב2000 ₪ למי אני אשמור אותם. ש. מדוע אין לך תיק במע"מ? ת. סגרתי את התיק ממזמן, אני לא גובה מע"מ. אני לא קורא לזה עסק, פעם היה לי תיק במע"מ היום אין, לא גובה מע"מ ולא מעביר למע"מ כלום. ש. האם אתה רושם כסף שקיבלת בעבור מכירת סחורה..? ת. לא ש. האם אתה יודע שמדובר בעבירה פלילית של אי רישום תקבול? ת. לא, אני לא יודע." כאמור, בהודעה זו הודה הנאשם שאינו מנהל ספרים, אינו מדווח לרשויות המס על הכנסותיו ואינו שומר על הקבלות שהוא מקבל מן הספקים, וכן שאין לו תיק במע"מ. כמו כן הוא מסר כי הכנסותיו מן העבודה בשווקים עומדת על כ-2000 - 2500 ₪ בחודש. כך עולה גם מן הדברים שמסר בהמשך הודעה זו: "אני עוסק כסוחר מזה 3 שנים, יש לי בסטה בשוק רמלה לוד בי-ם ויש לי בסטה בשוק ראש העין אני עובד פעמיים בשבוע מזה אני מתקיים. שני הבנים שלי עידן ומשה עובדים איתי. ש. כיצד אתה מדווח על ההכנסות שלך למס הכנסה? ת. אני לא מנהל ספרים, אין לי כסף לנהל ספרים, אני מגיש דוחות למס הכנסה על רווח של 2000 ₪ לחודש. זה פחות או יותר מה שנשאר לי, אני מחשב בעצמי, אני לא צריך רו"ח...אני לוקח מה שנכנס מוריד דלק, מוריד את מה שאני מוציא, מוריד שכירות והכל ולפי זה אני מדווח למס הכנסה, ככה אני עושה וזה מה יש. גם בהודעתו מיום 27.1.2013, שנגבתה על ידי החוקר מני מדר (מסומנת ת/13) מודה הנאשם כי לא ניהל ספרים כנדרש על פי חוק ומוסר פרטים באשר לגובה הכנסתו : "הנני מודיע לך כי אני
עומד לחקור אותך בחשד לעבירות על ... ש. מה תגובתך לחשדות שהקראתי בפניך ת. מה אני אגיד לך, אתה צודק...חשבתי כשאני עובד פעם בשבוע ומרוויח שלושה או 4 אלף ₪ בחודש, אז אני לא צריך לנהל, אני הבנתי שטעיתי ועכשיו אני אתחיל לנהל. ... ת. יש לי בסטה בשוק רמלה-לוד בי-ם, אני עובד שם פעם בשבוע, עד לפני כשנה הייתה לי בסטה גם בשוק ראש העין למשך תקופה של 3 שנים, הבסטה הזו הייתה פתוחה רק ביום שישי וזה למשך חצי יום...אני התחלתי לפני בערך 4 שנים לעבוד בשוק רמלה לוד בי-ם וגם בראש העין. ש. האם ניהלת ספרים על ההכנסות שלך מהבסטות מעבודתך במשך 4 השנים האחרונות? ת. לא. ש. איזה מחזור חודשי מגיעות המכירות שלך בעסק מכל בסטה? ת. בראש העין הייתי מגיע למחזור של 10,000 בחודש, בי-ם הייתי מגיע למחזור של 14,000 ₪ בממוצע כך זה היה במשך השנים. ש. כמה רווח חודשי היה יוצא לך כ חודש אחרי ניכו ההוצאות? ת. מהבסטה בראש העין היה יוצא לי רווח של 25% כלומר כ2500 ₪ רווח נקי לחודש, מהבסטה בי-ם גם רווח של 25% כלומר כ3500 רווח לחודש אחרי ניקוי ההוצאות. ש. לפני כשנה וחצי הגשת דוחות על הכנסותיך לשנים 2007 ועד 2010 למס הכנסה בהם דיווחת על הכנסות של 24,000 ₪ לשנה, כיצד ביססת את ההכנסות הללו? ת. היו הוצאות נוספות חוץ מההוצאות השוטפות כמו הוצאות לא צפויות של הרכב כמו צמיג שהתפוצץ או רדיאטור, הרכב ישן ולכן נגרמות הרבה הוצאות. אני לא ניהלתי רישומים על הרכב הזה אבל אני הערכתי בערך כמה רווח נשאר לי ולפי זה רשמתי. ... ש. האם היו לך עיסוקים נוספים ב6 השנים האחרונות מלבד מכירה בבסטות בשוק? ת. רק הבסטות ש. למי היית/אתה משלם על הבסטות בשוק ת. בראש העין היה בשנה האחרונה לעבודה בראש העין בחור בשם איתי הוא היה מטעם חברה בשם מפעלי תחנות מולם היה לי חוזה לשנה עד מרץ 2012 הייתי משלם 11,000 ₪ לשנה עבור בסטה וחצי. לפני כן הייתי שוכר מכל מיני סוחרים בשוק ראש העין. בבסטה...בי-ם אני משלם בערך 570 ₪ לשבוע שזה יום עבודה אחד בשבוע, הייתי ואני עדיין משלם לתומר מהשוק שהוא גובה בשביל בעלי השוק." כך עולה גם מהמשך הודעתו זו: "ש. האם קיבלת חשבוניות מהספקים שלך? ת. היו נותנים לי ואני הייתי זורק, עכשיו אני מבטיח לשמור את החשבוניות האלה כי אני אנהל ספרים, גם בשוק היו נותנים לי פתקים ואני הייתי זורק אותם ש. מה אתה עושה עם התקבולים שאתה מקבל מהעסק? ת. הייתי שומר ומתגלגל עם הכסף, לא הייתי מפקיד לבנק". בדברים שמסר הודה הנאשם בכך שלא ניהל ספרים ולא דיווח לרשויות המס על הכנסותיו. באשר לגובה הכנסותיו מסר הנאשם תחילה כי הכנסותיו עומדות על כשלושת אלפים או ארבעת אלפים ₪ בחודש. בהמשך ההודעה מוסר הנאשם שבראש העין הכנסתו עמדה על מחזור של 10,000 בחודש ובירושלים הייתה הכנסתו מגיעה למחזור של 14,000 ₪ בממוצע. וכשנשאל על הרווח החודשי ענה כי מהבסטה בראש העין היה מרוויח כ2500 ₪ ומהבסטה בי-ם היה מרוויח כ3500 ₪ לחודש אחרי ניקוי ההוצאות. באשר למשך הזמן בו עבד הנאשם בשווקים הוא מסר בהודעה זו כי בשוק ראש העין עבד למשך תקופה של 3 שנים, ובבסטה בירושלים החל לעבוד לפני 4 שנים בעת החקירה. ביחס לבסטות העיד שב-2011 עבד רק בשוק רמלה לוד בירושלים ולא בראש העין, כפי שעולה מההודעה שמסר הנאשם ואשר נגבתה על ידי אהרון עסיס ביום 14.10.12 (מסומנת ת/8): "ש. איזה עסק הפעלת בשנת 2011? ת. רק את הבסטה למכירת מוצרים שונים פעם בשבוע בשוק רמלה לוד ירושלים.. ש. בחקירתך בתאריך 16.11.10 הוסבר לך כי אתה צריך לנהל ספרים בדוכן, מדוע זה לא נעשה עד היום? ת. אני עובד פעם בשבוע ובקושי מרוויח כך שאני לא רואה צורך לנהל ספרים".
כמו כן, בעניין ה"דבר מה הנוסף", העד מני מדר העיד בקשר לעבודה בבסטות בשוק במהלך עדותו בבית המשפט כי: "ש. דבר מה נוסף - ...במסמכים שקיבלת ממפעילי תחנות לגבי שוק ראש העין עולה שהוא שכר את המקום לתקופה של 8 חודשים, זה נכון אובייקטיבית ממפעילי תחנות, הנתון הזה ממפעילי תחנות סותר את מה שהוא אומר לך לכאורה על תקופת העבודה שלו בראש העין, למה לא ערכת בירור די להסביר את הסתירה הזאת? ת. ..לא קיבלתי אינדיקציה
לגבי היקף מחזור ההכנסות שהועלמו שזו עבירה על פיסעיף (עמ' 40 - 41 לפרוטוקול הדיון מיום 27.12.2018). באשר לשאלת היקף הכנסתיו של הנאשם מן הבסטות בשווקים העיד מני מדר כי לא עלה בידו לתמוך את הסכום בראיות מספיקות מלבד הודאותיו של הנאשם, כפי שעולה מן העדות שמסר במהלך דיון ההוכחות: "לגבי הסכומים, מלבד הודעתו של הנאשם לא הצלחתי לתמוך את הסכומים בצורה מספקת ברמה הראייתית הנדרשת מלבד מה שהוא אמר...כיוון שלא היו בנמצא ספרים ולא היה נתיב ביקורת מספק לתמוך או להפריך את הסכום נשארתי עם דבריו של הנחקר שכן החזקה היא שאדם לא פועל לרעתו". (עמ' 42 לפרוטוקול הדיון מיום 27.12.2018). כפי שעולה מן הסיכומים המאשימה קבעה את גובה הכנסותיו של הנאשם מן הבסטות בשווקים על סמך הדברים שמסר הנאשם בהודעתו מיום 27.1.13 (מסומנת ת/13) שורה 27.לטענתה, ב 2012 הנאשם לא דיווח על הכנסותיו לרשות המיסים ולא שילם את המיסים הנדרשים אע"פ שמחזור הכנסותיו בשנה זו עמד על כ 188,000 ₪. זאת לפי החישוב שעולה מהודעתו לפיה מחזור הכנסה 14,000 ₪ (לחודש) X 12 ו- 20,000 ₪ עבור העבודה בראש העין לאותה שנה. באשר לראש העין הוא עבד שם, לטענת המאשימה, עד לחודש מרץ 2012 אז חדל הנאשם מלעבוד בבסטה בראש העין, זאת בהתבסס על דברי הנאשם בהודעתו מיום 27.1.13 (מסומנת ת/13). כך גם באשר לשנים 2011-2008 טוענת המאשימה כי מחזור הכנסותיו של הנאשם עמדו על 288,000 ₪. זאת על פי החישוב לפיו מחזור הכנסתו משוק רמלה לוד בירושלים עמדה בשנים אלו על 14,000 ₪ לחודש X 12 חודשים, ומחזור הכנסתו של הנאשם מן הבסטה בראש העין עמדה על 10,000 ₪ בחודש X 12 כך שהכנסותיו הכוללות בשנים אלה עמדו על 288,000 ₪ לשנה. זאת על אף שבטפסים שהנאשם הגיש לרשות המיסים בין השנים 2008 - 2010 (מסומנת ת/3) הוא דיווח על הכנסה בסכום של 24,000 ₪ לשנה, ובשנת 2011 דיווח על הכנסה בגובה 30,000 ש"ח. עבור שנת 2012 לא הגיש הנאשם כל דיווח. מן האמור עולה שהמאשימה בחרה להסתמך על הסכום הגבוה ביותר שמסר הנאשם בחמשת הודעותיו. זאת אף על פי שסכום זה נמסר רק בהודעה אחת ובכל שאר ההודעות בהן מסר הנאשם את גובה הכנסותיו מן הבסטות בשוק הוא נע סביב ה-2000-2500 ₪ לחודש. כאשר הנאשם נשאל על כך במהלך דיון ההוכחות הוא ענה כי: "ש....יש כל מיני אמירות בחקירות שלך. יש אמירה שאתה מרוויח 1500 ₪, במקום אחר 2000 ₪ אחרי זה המחזור הוא 10,000 ₪ בראש העין או 14,000 ₪ בירושלים. מה תגובתך? ת. חקרו אותי במס הכנסה בכניסה לעיר...ביהלום בלוד. באו אלי מאה חוקרים. עשו לי פשיטה. מה שרצו עשו. אני יכול על מאה?" (עמ' 46 לפרוטוקול הדיון מיום 23.6.2019) הנאשם ממשיך ומעיד בעניין זה כי: "ש. יש חקירה ששם רשום שבראש העין 10,000 ₪ מכירות לחודש ובירושלים 14,000 ₪. כשאני שאלתי אותך מה אתה אומר על הסכום אמרת לא יכול להיות... ת. הסברתי 10,000 ₪ זה שמונה ימי עבודה. 1200 ₪ זה מכירה ביום. ש. אז כל חודש שמכרת 10,000 ₪ ת. לא. מתי שעבדתי. ש. הסכום של 10,000 ₪ זה כאילו עבדת חודש שלם ת. כאילו...אני לא מנהל ספרים. אני מרוויח 2000 ₪ בכיס לחודש לא תמיד בבסטה. בעבודות מזדמנות. בסך הכול 2000 ₪ לכיס מזה אני חי. ש. אז מה זה המספר 10,000 ש"ח ת. הסברתי אם יש מכירה לשמונה ימים. אם עבדתי שלוש פעמים בחודש זה יהיה 5000 ₪". (עמ' 52-51 לפרוטוקול הדיון מיום 23.6.2019). אקדים ואומר, שעד להודעתו האחרונה, הנאשם תמיד התייחס לרווח שלו אחרי הוצאות. רק בהודעתו האחרונה (ת/13) הוא התייחס למחזור המכירות, כשלטענתו הרווח שלו הוא 25 אחוז, דהיינו, בהודעתו האחרונה הנאשם מוסר על הכנסה לאחר הוצאות של 4,000 ₪ - 6,000 ₪ לחודש. ברוח זו, בתחילת הודעתו, הוא אמר שהוא "מרוויח שלוש או 4 אלף ₪ בחודש" (שורה 20).
ברור מדברי הנאשם בהודעתו שהוא מבין את ההבדל בין מחזור מכירות לבין רווח נקי אחרי הוצאות. הוא נשאל כיצד על הכנסות של 24,000 ₪ בשנה בין השנה 2007 - 2010 "שהיו הוצאות נוספות חוץ מההוצאות השוטפות כמו הוצאות לא צפויות של הרכב, כמו צמיג שהתפוצץ או רדיאטור, רכב ישן ולכן היו נגרמות הרכה הוצאות" (שורות 40 - 41). דברי הנאשם מחזקים את דעתי שהוא מבין היטב את ההבדל בין מחזור חודשי, הוצאות ורווח נקי. אילו סתם נכשל הנאשם בלשונו, ואמר שהכנסותיו מן השווקים עומדים 10,000 ₪ לחודש ו14,000 ₪ לחודש, אולם כוונתו הייתה לומר שזו הכנסתו לשנה, היו תשובות אחרות כשנשאל על הרווח הנקי מהמחזור ועל הדיווח של השנתי של 24,000 ₪.
אם נקבל שהכנסתו של הנאשם אחרי הוצאות היה בין 4,000 - 6,000 ₪ , או אז מדובר על הכנסה של 48,000 ₪ - 72,000 ₪ ולא של 24,000 ₪ או 30,000 ₪.
ב"כ הנאשם טען בסיכומיו ש"בית המשפט צריך לקבוע מה הייתה ההכנסה (של הנאשם)" (ע' 55 לפרוטוקול שורות 13 - 14).
זהו בדיוק הלב של התיק. הנאשם ניהל עסקים בשני מקומות שונים, ללא תיק מע"מ, ללא ניהול של רישום הכנסות או הוצאות וללא חשבוניות. ניהול עסקים בצורה זאת, בניגוד לחוק, מונע מרשויות המס את האפשרות לבדוק ולוודא את גובה ההכנסות או אם ניכו הוצאות מותרות או אם דווח על ההכנסות המלאות של העסק או אם שולם כל המס החייב. אדרבא, גם הנאשם אינו מסוגל לומר במדויק מהן ההכנסה שלו. יחד עם זאת, ניהול עסק בצורה כזאת, מעידה על הכוונה המיוחדת של הנאשם.
ב"כ הנאשם הלין על כך שהרשעה גם בגין סעיף 220(5) וגם בגין סעיף 220(1) מהווה כפל הרשעה שכן שני הסעיפים דנים במרמה עורמה ותחבולה ועל כן אם יוחלט להרשיעו יש להרשיעו רק באחד מהם. אכן מדובר באותו יסוד נפשי נפשי כשסעיף 220(5) הוא סעיף סל. ת"ס 1, מתייחס ספציפית להשמטת הכנסה לדו"ח ואילו סעיף 220(5) נכלל בכתב האישום גם לגבי השמטת הכנסה וגם לגבי מעשים אחרים המיוחסים לנאשם בכתב האישום.
אשר על כן החלטתי להרשיע את הנאשם ב- 5 עבירות לפי סעיף
סיכומו של דבר: 1.
הנני מרשיע את הנאשם ב-6 עבירות לפי סעיף
2.
הנני מרשיע את הנאשם ב-6
עבירות של אי ניהול פנקסי חשבונות, לפי סעיף 3. הנני מרשיע את הנאשם ב-6 עבירות של מרמה או
תחבולה לפי סעיף
4. הנני מרשיע את הנאשם ב- 5 עבירות לפי סעיף
5. הנני מרשיע את הנאשם ב-4 עבירות לפי סעיף
6.
הנני מזכה את הנאשם משתיים מ-8 העבירות המיוחסות לו על פי
סעיף
|
זכות ערעור לבית משפט המחוזי בתוך 45 יום
ניתנה היום, ל' תשרי תש"פ, 29 אוקטובר 2019, במעמד ב"כ המאשימה עו"ד ג'ניה קליימן עו"ד דניאלי דותן והנאשם
18
22
21
20
19