ת”פ 28993/08/15 – מדינת ישראל נגד שמעון אברהם זגורי
ת"פ 28993-08-15 מדינת ישראל נ' זגורי
|
|
21 מאי 2020 |
1
|
לפני כבוד השופט וויליאם חאמד |
|
|
המאשימה: |
מדינת ישראל
|
||
נגד
|
|||
הנאשם: |
שמעון אברהם זגורי
|
||
נוכחים:
ב"כ המאשימה - עו"ד גדיר ברהום
הנאשם- נוכח
הסנגורית - עו"ד יפעת כהן
[פרוטוקול הושמט]
גזר דין
מבוא
2
1.
הנאשם הורשע, בתום שמיעת פרשות
התביעה וההגנה, בביצוע עבירה של שחיתות ואיום, לפי סעיף
טיעוני המאשימה לעונש:
2. ב"כ המאשימה, בטיעוניו לעונש, ציין כי העבירה בה הורשע הנאשם פוגעת באמון הציבור וברשויות המדינה השונות, ומשכך, יש להטיל בגינה ענישה מרתיעה ואשר תבטא סלידה של החברה מביצועה, בדמות מאסר בפועל מאחורי סורג ובריח לתקופה משמעותית. עוד ציין ב"כ המאשימה כי העבירה הנ"ל פוגעת בצורך כי הליך הבחירות יתקיים בחופשיות, באופן דמוקרטי ובשוויון הזדמנויות. לטענתו, לביצוע העבירה קדם תכנון מראש, וכי חלקו של הנאשם בביצוע העבירה הינו עיקרי. ב"כ המאשימה הפנה לפסקי דין ללמד על מדיניות הענישה הנוהגת, וטען למתחם עונש הכולל מאסר בפועל לתקופה של 6 חודשים ועד 12 חודשים, והוסיף כי יש לדחות את המלצת שירות המבחן בנימוק כי הנאשם לא לקח אחריות מלאה על מעשיו, ונכונותו להשתלב בהליך טיפולי הייתה הצהרתית בלבד ועל מנת להיטיב את מצבו המשפטי. ב"כ המאשימה ציין עוד כי בית המשפט הטיל על מר סויטאת מאסר על תנאי וקנס, תוך שהוא קובע כי חלקו של הנאשם עולה על חלקו של סויטאת. ב"כ המאשימה עתר להטיל על הנאשם מאסר בפועל לריצוי מאחורי סורג ובריח לתקופה בחלק האמצעי של מתחם הנ"ל, מאסר מותנה וקנס.
טיעוני ההגנה לעונש:
3
3. ב"כ הנאשם טענה כי הסכום נשוא מעשה השוחד היה מזערי ( בסך של 1,800 ₪ ), וכי למעשה העבירה לא קדם תכנון מראש, וכי שהנאשם פעל בחוסר שיקול דעת, והוסיפה כי לאחר מתן הכרעת הדין והממצאים שקבע בית המשפט חל שינוי בהתייחסותו של הנאשם למעשהו הנ"ל והוא חש צורך לבחון את התנהלותו, וכיום הוא מבין את הפסול במעשיו. ב"כ הנאשם טענה כי הנאשם עובר כיום תהליך שיקומי במסגרת קבוצה טיפולית שבפיקוח שירות המבחן, וכי הוא משתף פעולה באופן דומיננטי ומהווה דמות לחיקוי ליתר המשתתפים בקבוצה. ב"כ הנאשם הפנתה לעונשים שהוטלו על שותפו של הנאשם, מר סויטאת, ולפסקי דין אחרים על מנת ללמד על מדיניות הענישה הנוהגת בעבירה כאמור, והוסיפה כי המדובר בנאשם שהינו אב לשתי בנות וסב לשמונה נכדים, וכי הוא מנהל אורח חיים נורמטיבי, וביקשה לאמץ את המלצת שירות המבחן, וכן לצמצם את מכסת השל"צ, בשל מצבו הכלכלי של הנאשם כיום.
הנאשם ציין כי במהלך ניהול המשפט הוא הבין את אשר נעשה, וכי הוא הוציא במהלך ההליך המשפטי כספים רבים, וכיום הוא משולב בהליך שיקומי, שהחל פני כשנה.
תסקיר שירות המבחן:
4. בתסקיר מיום 30.12.18 ציין קצין המבחן כי הנאשם בן 62, נשוי ואב לשתי בנות, סיים 12 שנות לימוד וכן שירות צבאי מלא, היה חבר מועצה מקומית במשך כעשר שנים, מתוכן שנתיים וחצי בתפקיד סגן ראש עיר, ולאחר הפסדו בבחירות שהתקיימו בשנת 2013, הוא הפסיק את פעילותו הציבורית. שירות המבחן ציין עוד כי הנאשם התקשה לקחת אחריות על ביצוע העבירה, ובשל כך, נמנע השירות ממתן המלצה שיקומית.
בתסקיר מיום 24.3.19 ציין קצין המבחן כי במהלך תקופת הדחיה נפגש לשיחה נוספת עם הנאשם, אשר הביע במהלכה צער וחרטה על ביצוע העבירה, ונכונות להשתלב בהליך טיפולי. שירות המבחן התרשם כי ההליך המשפטי תורם למזער את הסיכון להישנות מעשים בעתיד, והמליץ לדחות את הדיון על מנת לשלב את הנאשם בקבוצה טיפולית.
בתסקירים מיום 23.6.19 ומיום 7.11.19 ציין קצין המבחן כי לא עלה בידו לשלב את הנאשם בקבוצה טיפולית בשל נסיבות הקשורות בשירות המבחן, ולכן נתבקשה דחיה נוספת תוך ששירות המבחן מציין כי הנאשם המשיך לגלות עניין בהליך הטיפולי ולהביע חרטה וצער על ביצוע העבירה.
בתסקיר האחרון מיום 20.2.20 ציין קצין המבחן כי ביום 10/12/19 הנאשם שולב בקבוצה טיפולית, הוא מקפיד להגיע למפגשים ולוקח חלק משמעותי ופעיל בהם, ויתר המשתתפים רואים בו אדם דומיננטי ודמות לחיקוי. עוד ציין כי הנאשם לקח אחריות על התנהלותו ומביע רצון לערוך התבוננות פנימית על מנת להבין את הלקוי בהתנהלותו ולתקנו, והצוות הטיפולי מתרשם מהשתלבות חיובית ואפקטיבית של הנאשם בהליך. לאור עברו הנקי של הנאשם, החרטה שהביע וההתרשמות החיובית כאמור, המליץ שירות המבחן להעמיד את הנאשם בצו מבחן לתקופה של 12 חודשים, ולהטיל עליו צו של"צ בהיקף של 250 שעות, וכן מאסר על תנאי.
4
דיון והכרעה:
5. ראשית הליך הענישה בקביעת מתחם עונש הולם ברוח עקרון ההלימה ובהתחשב בערכים המוגנים שנפגעו עקב ביצוע העבירה ומידת הפגיעה בהם, מדיניות הענישה הנוהגת והנסיבות הקשורות בביצוע העבירה, לרבות קיומו של תכנון מראש, חלקו של הנאשם בביצוע העבירה, הנזק שנגרם כתוצאה מביצועה וזה שעלול היה להיגרם עקב כך, מידת יכולתו של הנאשם להימנע מביצועה של זו והקרבה לסייג לאחריות פלילית.
6. העבירה שביצע הנאשם פוגעת באינטרס הציבורי שעניינו ניהול הליך דמוקרטי תקין, על ידי מתן אפשרות לכל אזרח לממש את זכותו לבחירת נציגיו במוסדות הציבוריים השונים באופן חופשי וללא כל השפעה פסולה על ידי גורם כלשהו, ולפי השקפת עולמו האישית ושיקול דעתו הבלעדי והעצמאי. מתן טובת הנאה במטרה להשפיע על אופן מימוש הזכות הנ"ל משבש את מימוש חירותו הנ"ל של האזרח ופוגע בעקרון הבסיסי והנעלה של טוהר הבחירה. העבירה הנ"ל, בשל כך, פוגעת ביסודות הבסיסיים והמכריעים ביותר של משטר דמוקרטי, פוגעת בכלל הציבור באשר היא משבשת את יכולתו של זה לבחור את נציגיו במוסדות השונים בחופשיות וללא השפעה פסולה, וחותרת תחת מהותו של ההליך הדמוקרטי ומסכלת את תכליתו, ומביאה לתוצאה ההרסנית כי לא רצונו החופשי של הרוב ימצא ביטוי בתוצאות הבחירה, אלא רצונו של אותו גורם שפעל לביטול אותו רצון חופשי של הבחור על ידי " קניית קולות " בכסף ו/או בטובות הנאה אחרות.
7. בפנינו מעשה עבירה המהווה ביטוי לשחיתות שמטרתה להשיג עמדות ציבוריות על ידי הונאת הציבור באמצעות קבלת תמיכה של מצביעים תמורת כספי שוחד. המדובר באחת הסכנות הממשיות על משטר דמוקרטי וחברה נאורה.
8. נחה דעתי כי למעשה העבירה שביצע הנאשם קדם תכנון מראש, שכן, הנאשם שוחח עם שותפו לעבירה, מר סויטאת, לפני ביצוע המעשה, ונפגש עמו כשהוא מצויד בסכום שהתכוון לשלם לו כנגד קבלת תמיכתו ותמיכתם של אחרים במועמדותו של הנאשם לראשות העיר, ואין המדובר במפגש אקראי בין השניים.
9. לא התעלמתי מטענת ההגנה כי המדובר במעשה שוחד אחד, שהנאשם ביצע אותו יחד עם שותף אחד, הוא מקבל כספי השוחד, וכן את גובה הסכום ששילם הנאשם לשותפו הנ"ל.
5
10. בפסק הדין בתיק ע"פ 71/83 שמואל פלאטו שרון נ' מ"י נקבע כי:
"חובה להקפיד על כך, שהבחירות תהיינה חופשיות וטהורות מכל רבב
של כפיה, השפעה לא הגונה ושחיתות, וכי יהיה ברור שהאזרח הבוחר,
כשמימש את זכותו להצביע ומיצה את רצונו הפוליטי בפתק הבוחר, עשה
כן כבן-חורין ועל פי שיקול - דעתו החופשי. בחירה כפויה או בחירה
קנויה מעוותות ומסלפות את יסוד היסודות של ההוויה הדמוקרטית
האמיתית...
חופש הבחירה משמעו לא רק החופש הפיסי להטיל לקלפי את פתק
ההצבעה, אלא גם, ובעיקר, החופש הגמור לעבור כבן-חורין את תהליך
ההצבעה מהבחינה הנפשית והשכלית. לכן, כל מעשה, שיש בו כדי לצמצם
או לבטל, בין במישרין ובין בעקיפין, את חירות חשיבתו של הבוחר
ויכולתו לתת ביטוי אמיתי לתכנית הפעולה הרצויה בעיניו ולהשקפת
עולמו, על פי שיקול-דעתו העצמי אם משום טובת הנאה, ששיבשה
חירותו זו, ואם משום כפיית דעתם של אחרים עליו - פוגע בעיקרון
הבסיסי של טוהר הבחירה ואי -תלותה. מכאן, שמעשים כאלה פסולים
הם מיסודם. גישה שונה או מקילה בנושא זה, השלמה עם מעשים
מעין אלה והיגררות אחריהם, יביאו בהכרח לשיבוש התהליך הדמוקרטי
ולסילוף דמותו, שכן, התוצאה הבלתי נמנעת תהיה, כי בעל המאה יהיה
גם בעל הדעה, וכפועל יוצא מכך גם בעל השררה, על כל המשתמע מכך,
אין לך עיוות חמור יותר מזה של עקרון השיטה הדמוקרטית בחברה נאורה".
6
עפ"ג (חיפה) 7599-01-09 מ"י נ' רון פרומר ואח'
(ערעור וערעור שכנגד) (פורסם בנבו): המשיבים הורשעו בבית משפט השלום בביצוע עבירות
של שחיתות ואיום, לפי סעיף
ת"פ (חיפה) 1903/06 מ"י נ' חיים מוסא ודורון משה (פורסם בנבו): הנאשם 1
הורשע על יסוד הודאתו בעבירה של הסכמה לקבלת שוחד בחירות, לפי סעיף
7
בתיק ת"פ (כ"ס) 1164-09-18 מ"י נ' עזרא גרשי
ואח' (פורסם בנבו): נאשם 2 בתיק זה הורשע בביצוע עבירה של שחיתות ואיום, לפי סעיף
11. כאמור, בפרשה בפניי מעורבים שני עושי עבירה, הנאשם שבפניי ומר סויטאת. מר סויטאת הורשע, במסגרת תיק ת"פ 29025-08-15, על יסוד הודאתו, בביצוע עבירה של שחיתות ואיום, והמאשימה, בטיעוניה לעונש, טענה למתחם עונש זהה לזה שטענה לו בעניינו של הנאשם שבפניי, היינו, מאסר בפועל של 6 חודשים עד 12 חודשים, מאסר על תנאי וקנס, וביקשה להטיל עליו מאסר בפועל ברף האמצעי של המתחם הנ"ל, כפי שביקשה גם בעניינו של הנאשם שבפניי. בית המשפט קבע כי מתחם העונש ההולם בעניינו של סויטאת כולל מאסר על תנאי עד 12 חודשי מאסר בפועל ורכיבי ענישה נוספים, וגזר עליו מאסר על תנאי לתקופה של 8 חודשים למשך 3 שנים וקנס כספי ע"ס 7,000 ₪. אומנם, בית המשפט קבע שם, כשיקול לקולא ( ואני מצטרף לקביעה זו ), כי הנאשם שבפניי היה זה שיזם את הסכם השוחד שנכרת בינו לבין סויטאת. בצד קביעה זו, אין להתעלם מהעובדה כי לחובתו של סויטאת עבר פלילי, דבר שבית המשפט הביאו בחשבון במסגרת גזר הדין שם, להבדיל מהנאשם שבפניי שהינו נעדר עבר פלילי. כמו כן, אין להתעלם מכך כי המאשימה טענה לאותו מתחם עונש בעניינם של השניים כאמור, ובחרה שלא להגיש ערעור על גזר הדין בעניינו של סויטאת. משכך, יש להביא במניין השיקולים לענישה גם את העונשים שהוטלו על שותפו הנ"ל של הנאשם, תוך הבחנה בנסיבותיהם המסוימות של השניים, באשר לחלקו של כל אחד בביצוע העבירה ובאשר לקיומו של עבר פלילי לחובתו של אחד השותפים.
11. לאור כל האמור, הריני לקבוע כי מתחם העונש ההולם, בנסיבות העניין המסוים, כולל מאסר בפועל לתקופה של 3 חודשים ועד 12 חודשים, ועונשים נלווים.
11. בשלב זה של ההליך, יביא במניין השיקולים גם את הנסיבות שאינן קשורות בביצוע העבירה, לרבות לקיחת האחריות על ידי הנאשם על ביצוע העבירה, קיומו של עבר פלילי לחובת הנאשם, הנזק שיגרם לנאשם ומשפחתו עקב הרשעתו בדין ועקב העונש שיושת עליו, נסיבותיו האישיות של הנאשם ותרומתו לחברה, וחלוף הזמן מאז ביצוע העבירה. כמו כן, בית המשפט רשאי לחרוג ממתחם העונש שקבע במידה ומצא כי הנאשם השתקם או קיים סיכוי של ממש כי ישתקם.
8
12. בעניינו של הנאשם שבפניי הוגשו מספר תסקירים מאת שירות המבחן, לפיהם, במהלך ההליך המשפטי החל הנאשם להפנים את הפסול שבמעשהו, לאחר שהתקשה תחילה להודות באשמה, ובסופו של יום ציין שירות המבחן כי הנאשם הביע נכונות להשתלב בקבוצה טיפולית, שיתף פעולה עם גורמי הטיפול באופן אינטנסיבי ואף מהווה דוגמא לחיקוי עבור משתתפים אחרים בקבוצה, וכי גורמי הטיפול מתרשמים מההתנהלות החיובית של הנאשם במהלך הטיפול. האפשרות כי נאשם, אשר כפר בביצוע העבירה בראשית ההליך, יפנים, בהמשך ולאחר הכרעת הדין, את הפסול שבמעשה, ולהביע נכונות ויכולת למצות הליך טיפולי, איננה חריגה ומופרכת, ומטבעו של הליך טיפולי הוא לחולל שינוי בהתנהלות הנאשם המסוים באופן הדרגתי, וכי בסופו של ההליך יפנים הנאשם את המסר, ילמד לקח ויעלה על דרך הישר.
13. בעניינו של הנאשם שבפניי, שירות המבחן התרשם כי קיים סיכוי להצלחתו של ההליך השיקומי, ובהתאם, ממליץ שירות המבחן להעמיד את הנאשם בצו מבחן בצד עונש של"צ ורכיבי ענישה נוספים.
14. לאור המסקנה בדבר קיומו של סיכוי ממשי ביותר כי הנאשם ישתקם, לאחר שימצה את ההליך הטיפולי בו שולב מזה מספר חודשים, ולאור העובדה כי המדובר בנאשם יליד שנת 1956, בן 64 כיום, ובכך כי הוא נעדר עבר פלילי לחלוטין, משלא צבר לחובתו הרשעות קודמות הן לפני ביצוע העבירה נשוא גזר דין זה, בשנת 2013, והן לאחר מועד ביצוע העבירה ועד להיום, בחלוף פרק זמן של 7 שנים לערך מאז ביצוע העבירה, מצאתי כי צודק ונכון לחרוג ממתחם העונש שקבעתי, על ידי הימנעות מהטלת רכיב של מאסר בפועל. הטלת ענישה הכוללת מאסר על תנאי, צו של"צ, קנס כספי והעמדת הנאשם בצו מבחן, יש בה כדי לשלב את כל מטרות הענישה, ההרתעתית והשיקומית, שכן, יידע הנאשם כי במידה ויפר את צו המבחן או את צו השל"צ, הוא ישוב בשנית בשערי בית המשפט במסגרת, ובית המשפט יהיה מוסמך להורות על הפקעת הצווים הנ"ל ולהטיל עליו עונשים נוספים, לרבות רכיב של מאסר בפועל. הימנעות מהטלת רכיב של מאסר בפועל עולה בקנה אחד גם עם העונשים שהוטלו על שותפו של הנאשם בפרשה, וכן תאפשר המשך ההליך הטיפולי מבלי להכביד על הנאשם בריצוי מאסר מאחורי סורג ובריח או על דרך עבודות השירות.
סוף דבר
15 אני דן את הנאשם לעונשים שלהלן:
* מאסר על תנאי לתקופה של 9 חודשים למשך 3 שנים מהיום, והתנאי הוא כי הנאשם לא יעבור בתקופה זו עבירה בה הורשע בתיק זה ויורשע עליה.
9
* קנס בסך 10,000 ש"ח או 100 ימי מאסר תמורתו. הקנס ישולם ב- 10 תשלומים חודשיים שווים ורצופים החל מ- 01/07/20 ובכל 1 לחודש שלאחריו.
* של"צ בהיקף של 250 שעות.
אני מעמיד את הנאשם בצו מבחן לתקופה של 12 חודשים מהיום.
בית המשפט מסביר לנאשם את התוצאות לפי הדין של הפרת צווי המבחן והשל"צ.
* שירות המבחן יגיש תכנית של"צ לאישור בית המשפט תוך 30 ימים מהיום.
* זכות ערעור תוך 45 יום מהיום.
ניתנה והודעה היום כ"ז אייר תש"פ, 21/05/2020 במעמד הנוכחים.
|
וויליאם חאמד, שופט |
הוקלדעלידירוניתבןשושן