ת”פ 49415/08/18 – מדינת ישראל נגד א.ב.מ.א שירותים ופרוייקטים בע”מ,אמיל ביירמוב
בית הדין האזורי לעבודה באר שבע |
|
|
ת"פ 49415-08-18
03 פברואר 2020 |
1
לפני: כב' סגן הנשיא השופט צבי פרנקל
המאשימה: |
מדינת ישראל ע"י ב"כ: עו"ד ששון יצחק |
- |
|
הנאשמת: |
א.ב.מ.א שירותים ופרוייקטים בע"מ, (ח.פ.-514602432) אמיל ביירמוב, (ת.ז.-310001698) ע"י ב"כ: עו"ד ליליה שבשאי |
החלטה
1. הנאשמים מבקשים שאורה על זיכויים. לטענתם אין בראיות התביעה כדי לבסס הרשעה ודין האישום נגדם להתבטל. לטענתם הגשת כתב האישום נגדם עומדת בסתירה למדיניות הנהוגה לעניין אכיפת עבירות של העסקת נתינים זרים.
2. כנגד
הנאשמים הוגש כתב אישום המייחס לנאשמת חברת כוח אדם שבזמנים הרלבנטיים לכתב האישום
עסקה במתן שירותי כוח אדם של עובדיה לשם עבודה כמשמעותה ב
על פי כתב האישום הנאשמת העסיקה את העובד כמעט 4 חודשים שלא על פי היתר כדין,מאוגוסט 2016 עד דצמבר 2016. כאשר הוא החזיק ברישיון ביקור מסוג 2(א)5 שתוקפו פג 8 חודשים לפני העסקתו אצל הנאשמת.
הנאשמת מואשמת שהעסיקה את העובד מבלי שהסדירה עבורו ביטוח רפואי ומבלי שהממונה או עובד משרד הפנים התיר בכתב את העסקתו אצל הנאשמת, הנאשם מואשם שהפר את חובת הפיקוח המוטלת עליו.
2
3. לטענתם
אין בסיס משפטי להטלת האחריות עליהם על פי סעיף
4. הנאשם טוען שאין כל בסיס להטלת אחריות עליו מאחר שמכתב האישום עולה שמדובר באירוע יחיד בחברה שפועלת במשך שנים רבות וניתנו הנחיות מתאימות לעובדי החברה. אף העד מטעם המאשימה, מר גאון, העיד שקיבל הנחיות מפורטות מהנאשם.
5. לאחר שבחנתי את בקשת הנאשמים ותגובת המאשימה החלטתי לדחות את הבקשה.
במענה לכתב האישום הודו הנאשמים שהנאשמת היא חברת כוח אדם והנאשם מנהלה בפועל ובזמנים הרלבנטיים לכתב האישום העובד לא היה אזרח תושב ישראל. בשלב זה עלי לבחון האם הניחה המאשימה תשתית ראייתית מספקת, התשתית הראייתית הדרושה היא קיומן של ראיות אפילו דלות להוכחת יסודות העבירה המיוחסת. בשלב זה אינני בוחן שיקוליי מהימנות העדים אלא את מערך הראיות הראשוני בלבד.
6. יסודותיה
של עבירת העסקת עובד זר שלא כחוק וללא היתר, לפי סעיף
א. נמצא אדם שהוא בבחינת "עובד זר" - משאינו אזרח או תושב ישראל.
ב. כי היתר לעובד הזר לעבוד אצל המעסיק לא היה וכי הנאשם הוא שהעסיק אותו.
ג. היסוד הנפשי הנדרש הוא מודעות לרכיבים העובדתיים של העבירה, כאשר מודעות מתקיימת גם במקרה של "עצימת עיניים".
7. הנאשמים לא כפרו בקיום יסודותיה העובדתיים של העבירה וההתקיימות היסוד הנפשי, אלא טענה אחת ויחידה, לפיה האישום כנגד הנאשמים בביצוע עבירה זו, של העסקת העובד הזר שלא כחוק, ובלא היתר, סותרת את התחייבות המדינה בבג"ץ 6312/10 קו לעובד נגד הממשלה.
א. במענה לאישום מיום 27.2.19, הודו הנאשמים באמור בשורה הראשונה לסעיף 7 לכתב האישום, ובו צוין מפורשות, כי המדובר בעובד זר, כהגדרתו בחוק - "העובד לא היה בזמנים הרלוונטיים לכתב האישום אזרח ישראל או תושב ישראל".
ב. לביה"ד הוגשה תעודת עובד ציבור (מ/16), לפיה כאמור בסעיף 3 לאותה תעודה, העובד איננו אזרח ישראל או תושב בה.
3
ג. העובד הזר הועסק ע"י הנאשמת, כעולה מהודעתו של מר אלי גאון (מ/8), עדותו בפני ומהודעתו של ארגמן אליהו (מ/9) ואף הוגשו תלושי השכר של העובד הזר (מ/7). אף הנאשם , מנהלה בפועל של הנאשמת, הודה בחקירתו (מ/18) בהעסקת העובד הזר, אשר אף נצפה ע"י המפקחים במהלך עבודתו.
ד. כמפורט בסעיפים 4-5 לתעודת עובד הציבור, לא היו לעובד הזר, וגם לא למעסיק, כל רישיונות או היתרים, כנדרש בחוק לצורך העסקתו של העובד הזר.
ה. ביחס להתקיימות היסוד הנפשי מסוג מודעות אשר יכול להתקיים אף בעצימת עיניים, הרי שהוכח לכאורה , לפחות לשלב זה של ההליך , כי הנאשמת היתה מודעת, כמובן באמצעות אורגניה ומנהליה, לעצם העסקת העובד הזר ללא היתר, כעולה מהודעתו של מר אמיל ביירמוב והודעתו ועדותו של מר אלי גאון.
8. התחייבות המדינה להימנע מאכיפת העסקתם של מסתננים, מותנית בכך שהם מחזיקים ברישיון שהייה זמני מסוג ס'2(א)5, המתיר להם לשהות בישראל. בהעדר רישיון שהייה זמני לשהות בישראל מסוג ס'2(א)5, לא מתקיים התנאי הבסיסי והוא, כי השהות עצמה היא כדין.
9. הנאשמים, מודים בכך בבקשתם ומציינים כי התחייבות המדינה כפופה לכך שהנתין מחזיק ברישיון זמני תקף מסוג ס'2(א)(5):
"באתר האינטרנט של רשות האוכלוסין וההגירה פורסמה מדיניות לפיה לא יינקטו פעולות אכיפה בעבירה של העסקה שלא כדין על פי סעיף 2(א)(2) כנגד מעסיק נתין זר, שעשה הנתין מחזיק ברישיון זמני מקורי מסוג ס'2(א)(5)...".
(ס' 12 לבקשה).
וכן:
"מכאן
שהגשת כתב אישום המייחס לנאשמת עבירה בניגוד לסעיף
(ס' 18 לבקשה).
כך
אף נובע מהוראות ס'
"2(א)שר הפנים רשאי לתת -
...
(5) רישיון זמני לישיבת ביקור למי שנמצא בישראל בלי רישיון ישיבה וניתן עליו צו הרחקה - עד ליציאתו מישראל או הרחקתו ממנה".
4
10. אף בתי המשפט ראו בהתחייבות המדינה להימנע מאכיפה כלפי מעסיקיי מסתננים אך ורק בכאלה המחזיקים ברישיון מסוג ס'2(א)5 (ראו את פסקת בית המשפםט העלין בעע"מ 9001/16 י.ב. שיא משאבים בע"מ נגד החשבת הכללית, ובע"א 4946/16 שלמה סעד נגד פקיד שומה אשקלון).
11. אשר
לחובת עריכת ביטוח רפואי סעיף
12. אשר
לאחריות נושא משרה, האחריות מפורטת בסעיף
13. לאור האמור אני דוחה את הבקשה.
14. הצדדים ימסרו עד ליום 9.2.20 מועדים לפרשת ההגנה בחודשים פברואר ומרץ.
15. לעיוני ביום 10.2.20.
ניתנה היום, ח' שבט תש"פ, (03 פברואר 2020), בהעדר הצדדים ותישלח אליהם.