ת”פ 62634/06/16 – מדינת ישראל נגד עבד אל חלים שוויקי
בית משפט השלום בירושלים |
||
ת"פ 62634-06-16 מדינת ישראל נ' שוויקי(עציר)
|
|
16 ינואר 2017 |
1
|
|
|
מספר פל"א 274480/2016מספר פל"א 272894/2016 |
|
|
|
לפני כבוד השופט פאול שטרק |
|
|
המאשימה |
מדינת ישראל
|
||
נגד
|
|||
הנאשם |
עבד אל חלים שוויקי (עציר)
|
||
נוכחים:
ב"כ המאשימה עו"ד דינה דוד
הנאשם וב"כ עו"ד חליילה
מתורגמן בהמ"ש לשפה הערבית
גזר דין |
א. העבירה
1. הנאשם
הורשע על פי הודאתו בכתב אישום מתוקן בגין עבירה של התפרצות לבית מגורים בכוונה
לבצע גניבה או פשע לפי סעיף
2. תיקון כתב האישום הביא לביטול אישום אחד לכן ההרשעה מתייחסת לעבירה אחת במועד אחד.
2
3. מאחר שמדובר בעבירת פשע, העונש המרבי בגין העבירה הינו 5 שנות מאסר.
4. מעובדות כתב האישום המתוקן, הנאשם התפרץ לביתה של הגב' לינה אלקדמאני (להלן: "המתלוננת"). במהלך שהייתו של הנאשם במקום הגיעה בעלת הבית ונתקלה בנאשם.
5. הנאשם עוכב על ידי בנה של המתלוננת ונעצר על ידי המשטרה.
6. הנאשם לא הספיק לבצע גניבה או כל פשע אחר בטרם מעצרו.
7. מעדות המתלוננת במשטרה (נ/2) עולה כי מדובר בבית נעול שלא התגוררו בו ולא היו בו דברי ערך. כמו כן, בעדות מוחמד זאהדה במשטרה (נ/1) מדובר בבית אשר לגביו ישנו סכסוך משפטי בין בני המשפחה ביחס לזכויות קניין בדירה.
ב. תסקיר שירות מבחן של הנאשם
8. ביום 2/01/2017 התקבל בבית המשפט תסקיר שירות המבחן בעניינו של הנאשם. אין מחלוקת ביחס לעובדות המתוארות בתסקיר. בקליפת אגוז, מדובר בנאשם בן 31, רווק. הנאשם נעצר בעניין דנן עד לתום ההליכים וכיום הוא עצור כ- 6 חודשים. המעצר נובע מאי קיום תנאי שחרור.
9. מתסקיר שירות המבחן עולה כי הנאשם מוכר לרשויות עקב דפוס התנהגותו ועברו הפלילי.
הנאשם משתמש בסמים מגיל 14. לפני 6 שנים נכנס להליך גמילה למשך 3 חודשים, אולם לדבריו, חזר לשימוש בסמים מיד לאחר סיום הליך הגמילה.
10. לנאשם יש עבר פלילי, כאשר עולה מהרישום הפלילי כי ביצע 48.5 חודשי מאסר בפועל כאשר בתסקיר צוין 43 חודשי מאסר (הצטברות מאסרים שונים במהלך השנים). לנאשם 8 הרשעות קודמות הכוללות עבירות רכוש בגין פריצה לבית מגורים, גניבת רכב, גניבה מתוך רכב, היזק לרכוש, הסגת גבול, עבירות סמים ועבירות רכוש.
11. בהערכת סיכון וסיכוי לשיקום הנאשם, נקבע בתסקיר כי אין לנאשם רצון להשתלב בהליך גמילה, מאחר שאין לו מודעות של ממש שיש לו בעיית התמכרות לסמים ודפוס עברייני. לנאשם כוחות דלים וחוסר מוטיבציה לטפל במצבו לכן מתקשה בלשון המעטה לגייס כוחות כדי להימנע משימוש בסמים וכדי לנהל אורך חיים תקין.
12. מסקנת שירות המבחן היא כי הנאשם חשוף לאווירה שולית ובעיתית במקום כלאו והמשך החזקתו במעצר עלול לפגוע בו ויש לשחררו ולהסתפק בתקופת מעצרו (6 חודשים) כדי למזער את ההשפעה השלילית עליו. מהתרשמותי מסקנה זו נובעת מרחמים ואמפטיה לנאשם.
3
ג. טענות הצדדים לעונש
13. בדיון טיעונים לעונש, עמדת המאשימה למתחם עונש הלימה הינה בין 12-36 חודשים, כאשר מדובר על עבירת פשע עם סיכון התקלות בבעלי בית כפי שקרה בעניין דנן. ב"כ המאשימה הפנה לפסיקה כפי שעולה מהפרוטוקול.
14. ב"כ המאשימה הפנה לשני מאסרים על תנאי, ברי הפעלה, התלויים ועומדים כנגד הנאשם בת"פ
8577-01-14 מיום 15/01/2014 ות"פ 44821-07-15 מיום 10/08/2015.
15. ב"כ הנאשם במסגרת טיעוניו לעונש, הפנה לתסקיר שירות המבחן והמלצותיו וטען כי יש להתחשב בנסיבות העבירה ונסיבותיו האישיות של הנאשם. לדבריו, לא מדובר בהתפרצות קלסית לדירת מגורים פעילה אלא מדובר בדירה אשר היתה סגורה ללא דיירים. כמו כן לטענתו לא היו בדירה חפצים בעלי ערך למטרת גניבה.
ד. קביעת מתחם עונש הלימה
16. לאחר עיון בפסיקה אשר הוגשה לבית המשפט נחה דעתי בקביעת המתחם כדלהלן:
א. מדובר במעשה פשע, פריצה של אדם לבית של אחר מהווה עבירה חמורה במספר רבדים:
1. פגיעה בפרטיות האדם והפחדתו.
2. הסיכון של התקלות באדם הגר בו.
3. גניבת פריטים אשר יש להם ערך ממוני וסנטימנטלי.
ב. במקרה דנן עולה מנ/1 ונ/2 כי מדובר בדירה אשר בפועל לא היה אדם שגר בה. עם זאת, מעשה הפריצה היה למטרת גניבה. אין ראיה כי הפריצה היתה לצורך מחסה מסערה בחוץ או למגורים ארעיים כ"הומלס".
במקרה דנן התממש הסיכון של עימות עם בעלי הדירה.
ג. נסיבותיו האישיות של הנאשם:
מדובר בעבריין מועד שהתמכרותו לסמים מכתיבה את דרכי חייו. עונשי מאסר אשר הושתו עליו לרבות מאסרים על תנאי, לא הרתיעו אתו מלבצע עבירות לצורך השגת מבוקשו.
הנסיבות הקשורות לביצוע העבירה מצביעות על חוסר התחשבות בזולת וזלזול ברכוש של אחרים.
בקביעת מתחם יש להתחשב בעברו הפלילי העשיר של הנאשם כאשר מאז שעבר את גיל הבגרות לפני 13 שנה הוא בילה שליש מחייו הבוגרים מאחורי סורג ובריח ולא נקט במאמץ כנה להיגמל מסמים.
4
מחד, מאחר שהנאשם דוחה אפשרות לשיקום אין לקבוע כי יש לחרוג כלפי מטה ממתחם עונש. מאידך, אין בסוג העבירות של הנאשם כדי לקבוע כי הם מהווים סכנה לציבור אשר מביא לחריגה כלפי מעלה במתחם.
18. בקביעת עונשו של הנאשם בפני בית המשפט והעיקרון של גמול והרתעה ויחס הולם למידת אשמתו של הנאשם, יש להתחשב בערך החברתי אשר נפגע, כאשר במקרה דנן הפריצה למקום פרטי מהווה פגיעה חמורה בערך החברתי לשמירת הפרטיות והרכוש של הקורבן. העובדה כי לא היה אדם המתגורר בבית אינה גורעת מהערך החברתי להבטחת הפרטיות של הקורבן אפילו אם יש מחלוקת סביב זכויות בדירה נשוא כתב האישום המתוקן.
19. אין בביצוע העבירה נסיבות מחמירות, מדובר במעשה פריצה לשם גניבה. הנאשם לא הצליח לממש את זממו מאחר שנתפס בדירה על ידי בעליה. במקום לא התפתחה תיגרה בין הנאשם ובין הבעלים אשר גילו אותו, וכמו כן הנאשם נעצר ללא התנגדות.
אין לזכותו של הנאשם סייג לאחריות למעשיו. בעיית התמכרותו לסמים נחשבת על ידי בעלי מקצוע כמחלה. אולם חוסר הפנמת הנאשם כי הוא מכור לסמים ועליו לטפל בענין אינו מהווה נסיבה לקולא אלא לחומרא במידה מסוימת.
יש לזקוף לזכותו של הנאשם את הזמן השיפוטי שנחסך בכך שהודה במעשיו בהתאם לכתב האישום המתוקן. מנגד יש לו עבר פלילי עשיר.
לנאשם עבר פלילי עשיר, למרות זאת ביצע את העבירה הנוכחית בסמוך להרשעתו הקודמת, לפיכך, קיים צורך לקבוע עונש מרתיע בתוך המתחם עצמו.
יש להעביר מסר לנאשם ולציבור הרחב לפיו יש להכיר בהשפעה השלילית בשימוש בסמים הגורם לבזבוז כוח נפשי ללא תועלת.
בעיני בית המשפט קיים חשש ממשי כי כל עוד הנאשם אינו מכיר במצבו הוא ימשיך לבצע עבירות מסוג העבירה בעניין דנן כאשר לנגד עיניו עומד הצורך להשיג סמים לצריכתו האישית.
כאשר הנאשם יתעשת אזי הליך שיקומי יעמוד לרשותו במסגרת המאסר.
קביעת עונש מידתי ומרתיע מקבל ביטוי בקביעת עונש הדרגתי בהתחשב בעונשים שריצה הנאשם בעבר. במקרה דנן, ניתן להתרשם מהרישום הפלילי והתסקיר ויש לקבוע עונש המגן על הציבור ורכושו מפני הנאשם.
קביעת עונש
בת"פ 48500-12-11 בגזר הדין מיום 0705/2013 הורשע הנאשם בעבירות רכוש כולל התפרצות למגורים והוטל עליו 10 חודשי מאסר. עם זאת, נראה על פניו נסיבות עבירה יותר חמורות מהעובדות המיוחסות לנאשם בענין דנן.
הרשעות ביחס לת"פ 8577-01-14 היו בעבירות קלות יותר ובמסגרת הסדר טיעון הושת על הנאשם 11 חודשי מאסר כולל הפעלת מאסר על תנאי.
בת"פ 44821-07-15 במסגרת הסדר טיעון כאשר נסיבות העבירות קלות מהעניין דנן, הושת על הנאשם עונש של חודשיים מאסר בפועל, והופעל מאסר על תנאי בת"פ 8577-01-14 בסך של 4 חודשים, משמע, סה"כ - 6 חודשים.
בעניין דנן אין מקום לאמץ את המלצות שירות המבחן בנוגע לעונש מאחר שקיים סיכון ממשי לפיו הנאשם ימשיך להידרדר בעולם הפשע ויוסיף לבצע עבירות, ובהעדר מסגרת גמילה והפנמת מצבו הדבר שולל ממנו את חירותו.
בשיקול כל השיקולים ובאיזון בין אינטרס הנאשם לבין האינטרס הציבורי, אני סבור כי האינטרס הציבורי גובר ויש לתת משקל רב לערך החברתי ולהגנת הציבור מפני הנאשם, משכך, אני מטיל את העונשים הבאים:
5
א. מאסר לתקופה של 12 חודשים, החל מיום מעצרו בעניין דנן (27/6/2016). התקופה מהווה איזון במכלול השיקולים כאמור ובהתחשב כי תלוי ועומד מאסר על תנאי בת"פ 8577-01-14 בר הפעלה בגין ביצוע עבירת פשע.
ב. לאור הצטברות הרשעותיו של הנאשם ובהתחשב בכך שאין הנאשם מגיב לעונשים אשר הוטלו עליו, אני מורה על הפעלת מאסר על תנאי בת"פ 8577-01-14 בסך של 8 חודשים בגין ביצוע בעבירת פשע כאשר 4 חודשים יהיו חופפים למאסר בעניין דנן ו-4 חודשים במצטבר.
ג. מורה על הפעלת מאסר על תנאי בן 4 חודשים בת"פ 44821-07-15, כאשר חודשיים חופף למאסר אשר הוטל בעניין דנן וחודשיים במצטבר.
סך הכול ירצה הנאשם 18 חודשי מאסר בפועל מיום מעצרו, 27/06/2016.
ד. מאסר לתקופה של 10 חודשים אשר לא ירוצו אלא אם יעבור בתוך תקופה של שנתיים מיום שחרורו כל עבירת רכוש מסוג פשע.
ה. מאסר לתקופה של 4 חודשים אשר לא ירוצו אלא אם יעבור בתוך תקופה של שנתיים כל עבירת רכוש מסוג עוון.
זכות ערעור לבית המשפט המחוזי בתוך 45 יום.
ניתן והודע היום י"ח טבת תשע"ז, 16/01/2017במעמד הנוכחים.
|
פאול שטרק , שופט |
הוקלדעלידיאפרתדביר