ה”ת 4642/01/17 – בסאם ח’טיב נגד משטרת ישראל -תחנת משגב,השאם מריסאת
בית משפט השלום בעכו |
|
|
|
ה"ת 4642-01-17 ח'טיב נ' משטרת ישראל -תחנת משגב ואח'
תיק חיצוני: 530519/2016 |
1
בפני |
כב' השופט יעקב בכר, שופט בכיר |
|
מבקשים |
בסאם ח'טיב
|
|
נגד
|
||
משיבים |
1. משטרת ישראל -תחנת משגב 2. השאם מריסאת
|
|
החלטה |
1. ראשית דבר:
בפניי בקשה להחזרת
תפוס, לפי סעיף
2. נסיבות המקרה:
ביום 7/12/16 הגיש המבקש תלונה במשטרת משגב (להלן: "המשיבה 1") כנגד המשיב 2 לפיה תקף אותו יחד עם אחרים וגנב את רכבו (להלן: "התפוס"), כאשר באותו מועד, נתפס התפוס המדובר ונמצא כעת בידי המשיבה 1. ביום 2/1/17, הגיש המבקש בקשה להחזרת תפוס ואילו המשיב 2 הגיב מטעמו וביקש להשיב את התפוס לחזקתו.
3. דיון והכרעה:
2
ראשית, עסקינן בבקשה הדדית להחזרת התפוס הן מצד המבקש והן מצד המשיב 2. במקרה דנן, הצהירה המשיבה 1 כי תכבד את החלטת ביהמ"ש באשר למי מבין הצדדים הנותרים יוחזר התפוס מאחר ושניהם טוענים לבעלות עליו ונמצאים במחלוקת.
שנית, וכעולה מחומר הראיות בתיק, הן המבקש והן המשיב אינם הבעלים הרשומים של התפוס, שכן הבעלים הרשום של התפוס הינה הגב' פידא גוטאני, ממנה טוען המבקש כי רכש את התפוס עוד ביום 24/7/16, או אז נגנב ממנו התפוס לאחר שהותקף ע"י המשיב 2 ואנשיו ביום 5/12/16, זאת, למרות שהמשיב 2 הציג הסכם חתום על ידו ועל ידי המבקש לפיו המבקש מוכר למשיב 2 את התפוס לאחר ששולמו לו 33,000 ₪ במזומן.
לפיכך, ההכרעה במקרה דנן בדבר מיהו הגורם אליו יש להשיב את התפוס אינה יכולה להיות מוכרעת על סמך חזקת הבעלות הרשמי של התפוס, אלא על סמך חזקת השליטה בתפוס. כאשר לעניין זה, כלל ידוע הוא כי הבעלות על מיטלטלין נובעת מחזקה ושליטה בהם, וכלי רכב אינם חריגים לכלל זה.
לראיה, ברע"א 5379/95 סהר נ' בנק דיסקונט (פ"ד נא(4) 464, 473 [1997] עמד בית המשפט על מעמדו של הרישום המתנהל ברשות הרישוי, בקובעו, כי רישום זה הינו דקלרטיבי ולא קונסטיטוטיבי. רישום זה אינו יוצר חזקת בעלות בכלי הרכב לפי דיני הקניין, ואין בו בכדי לשנות את הבעלות. מכאן יוצא, שהבעלות הפורמאלית הרשומה, הינה ראיה לכאורה, הניתנת לסתירה, ככל הראיות. בנסיבות האמורות, הרי שהרישום במשרד הרישוי, מהווה חלק ממכלול הראיות, ושאלת הבעלות והחזקה המהותית, ניתנת להוכחה על ידי ראיות נוספות ואחרות הקיימות בפנינו. רק לאחר שקלול מכלול הראיות, ניתן יהיה לקבוע את טיב הזיקה שהוכחה, של אדם זה או אחר, לרכב.
ומן הכלל אל הפרט, במקרה דנן, עולה מחומר הראיות כי החזיק המבקש בתפוס באופן בלעדי החל מיום 24/7/16, או אז רכש אותו מידי הבעלים הרשום הנ"ל. המבקש המשיך להחזיק בתפוס עד ליום 5/12/16, המועד בו נמסר התפוס לידי המשיב 2 אשר החזיק בו עד ליום 7/12/16, כאשר במועד זה נתפס התפוס ע"י המשיבה 1.
3
בענייננו, נקודת המחלוקת העיקרית הינה לגבי אופן מסירת התפוס מהמבקש למשיב 2. מחד, הציג המשיב 2 הסכם חתום לפיו רכש הוא את התפוס מידי המבקש ועל פי עדותו, שילם למבקש במזומן במעמד החתימה סכום של 15,000 ₪ ואת היתרה של 18,000 ₪ שילם למבקש שהגיע לביתו ולטענתו ישנו תיעוד מוקלט לכך. מאידך, טוען המבקש כי אינו מכחיש את ההסכם עליו חתם אך טוען כי זה נחתם תחת איומי נשק וסכין ונוכחותם של שלושה בריונים מטעם המשיב 2, וללא הסכמתו ורצונו החופשי של המבקש, כאשר גם התפוס נלקח ממנו בכוח ונגנב ע"י המשיב 2. עוד טוען המבקש כי בתמורה לרכב לא קיבל שום תשלום מצד המשיב 2.
לאור כל האמור לעיל, ניכר כי בין המבקש למשיב 2 קיימות מחלוקות תהומיות בתחום דיני החוזים כגון תוקפו המחייב של ההסכם שנחתם ביניהם וכן קיומם של פגמים ועילות המצדיקות את ביטול ההסכם, ככל שזה אכן מחייב.
לעניות דעתי, רק לאחר הכרעה בסוגיות אלו, ועל פיהן, ניתן יהיה לקבוע מי מהצדדים הינו בעל השליטה הראוי והצודק בתפוס אשר אליו יוחזר התפוס מידי המשיבה 1. יחד עם זאת, דיון והכרעה בסוגיות החוזיות הנ"ל נשגבות מבינתו של בית משפט זה וכדי לבארם, יש לנדוד למחוזות המשפטיים הראויים והמתאימים לכך.
לפיכך, עד שלא יוכרעו המחלוקות החוזיות הנ"ל בין הצדדים, יהיה זה בלתי צודק להחזיר את התפוס למי למבקש ו/או למשיב 1 שכן השאלה מיהו בעל השליטה בתפוס עומדת בשלב זה במחלוקת, כפי שהוסבר דלעיל.
6. סיכומו של עניין:
הריני דוחה את בקשת המבקש והמשיב 2 להחזרת התפוס למי מהם בשלב זה.
התפוס יישאר בידי המשיבה 1, וזאת עד להכרעה במחלוקות הנ"ל בין הצדדים.
המזכירות תמציא העתק לצדדים.
4
ניתנה היום, ח' אדר תשע"ז, 06 מרץ 2017, בהעדר הצדדים.