מ”ת 21455/06/19 – ערן בן דוד בר נגד מדינת ישראל- פמ”ד פלילי
בית המשפט המחוזי בבאר שבע |
מ"ת 21455-06-19 ישראל נ' בר(עציר)
תיק חיצוני: 2988/2019 |
1
בפני |
כבוד השופט נסר אבו טהה
|
|
העותר |
ערן בן
דוד בר
|
|
נגד |
||
המשיבה |
מדינת
ישראל- פמ"ד פלילי
|
|
החלטה |
||
1. זוהי עתירה לגילוי ראייה חסויה,
לפי סעיף
2. כנגד העותר תלוי ועומד כתב אישום המייחס לו לכאורה עבירה של החזקת סם שלא לצריכה עצמית - במשקל קרוב לק"ג של קוקאין בעת חיפוש שנערך ברכבו בכניסה הצפונית לאילת ביום 28.05.2019, כשהוא יושב לבדו ברכב.
3. בדיון שהתקיים במעמד ב"כ הצדדים, נמסר על ידי ההגנה, כי ההגנה קיבלה בטרם הדיון פרפרזה בנוגע לידיעה נשוא תעודת החיסיון, שהסיומת שלה 629. ("העותר נוהג לצאת מאילת מדי שבוע ולהביא סמים")
4. לטענת ב"כ העותר, העותר לא חלק בחקירתו על תפיסת הסמים ברכב השכור בו נסע, אם כי, לטענתו, לא ידע על דבר קיומו, שכן הסם היה מוסלק מתחת למושב הנהג ולא נמצאו ט"א או דנ"א של העותר. עוד בהקשר זה נמסר על ידי ההגנה, פרטיהם של שני אנשים שלשיטת ההגנה מסרו את המידע נשוא תעודת החיסיון כדי להפליל את העותר, על לא עוול בכפו, על רקע סכסוך קודם ביניהם לבין העותר.
2
אשר למסמך המסומן א' בתעודת החיסיון - סבורה ההגנה, שיש בו כדי לסייע לעותר, שכן יתכן ותוכנו ילמד על הלך הנפש של העותר בדבר אי ידיעתו לקיום הסם ברכב בו נעצר.
5. ב"כ המשיבה מנגד, עתר לדחות את העתירה, שכן לשיטת המשיבה, אין בחשיפת זהות מוסר הידיעה כדי להועיל להגנת העותר, וביתר שאת, לאחר שנמסרה להגנה פרפרזה אודות תוכן הידיעה כנדרש על פי המבחנים בפסיקה. עוד בהקשר זה הוצהר על ידי המשיבה, כי למקור אין כל מעורבות בעבירה המיוחסת לעותר בכתב האישום.
עוד לשיטת המשיבה, היה והשמות שנמסרו להגנה על גבי פתק לעיון בית המשפט בלבד, הן אותן שמות שמסר העותר בחקירתו, הרי גרסה זו נבדקה במהלך החקירה ולא נמצא תימוכין לגרסת העותר.
6. במסגרת הדיון שהתקיים במעמד צד אחד, ובנוכחות נציגי המודיעין הרלוונטיים, הוצגו כלל האסמכתאות הרלוונטיות וניתן מענה לטענות שעמד עליהם ב"כ העותר בדיון שהתקיים במעמד הצדדים. האסמכתאות סומנו מ/1, מ/2.
עוד במסגרת הדיון שהתקיים במעמד צד אחד, נמסר כי לא היו פעולות של האזנות סתר במהלך החקירה. עוד בהקשר זה נטען, כי מדובר בשיחות ממכשיר הטלפון של העותר. (נמסר להגנה דיסק השיחות)
7. עוד הוצג בפני בית המשפט חומר חקירה הסותר את גרסת ב"כ העותר, שגם אחרים כביכול, עשו שימוש ברכב השכור סמוך למעצרו של העותר.
8. לאחר שהקשבתי לטיעוני ב"כ הצדדים, הן בדיון שהתקיים במעמד הצדדים והן בדיון שהתקיים במעמד צד אחד בנוכחות נציגי המודיעין הרלוונטיים, וכן עיינתי בכלל האסמכתאות הרלוונטיות, וכן ניתן מענה לכלל הטענות שעמד עליהם ב"כ העותר בטיעוניו הן על פה והן בכתב, ולאחר ששמתי לנגד עיניי את קו ההגנה של העותר, הגעתי לכלל מסקנה, כי דין העתירה להידחות.
מסקנת בית המשפט מתבקשת הואיל ולא שוכנעתי שיש בחשיפת זהות המקור כדי להועיל, כהוא זה, להגנת העותר, וביתר שאת, על רקע קו ההגנה שהוצג. מה גם, חומר החקירה הגלוי לא תומך אף הוא בקו הגנתו של העותר.
ככל שנוגע למסמך המסומן א' - עיינתי בתוכנו ולא מצאתי כל אינדיקציה שיש בה מקרוב או מרחוק, כדי ללמד על הלך הנפש של העותר בנוגע לשאלת מודעותו או אי מודעותו לדבר הימצאות הסם מתחת למושב הנהג.
3
משכך הם פני הדברים, דין העתירה להידחות.
המזכירות תשלח עותק ההחלטה לב"כ הצדדים.
ניתנה היום, ה' חשוון תש"פ, 03 נובמבר 2019, בהעדר הצדדים.