ע”פ 30750/07/19 – סעדי מוחמד סעדי מוחמד נגד מדינת ישראל
בית המשפט המחוזי בחיפה בשבתו כבית-משפט לערעורים פליליים |
|
|
|
עפ"ת 30750-07-19 סעדי מוחמד נ' מדינת ישראל
תיק חיצוני: 10152290960 |
1
בפני |
כבוד השופט מאזן דאוד
|
|
מערערים |
סעדי מוחמד סעדי מוחמד
|
|
נגד
|
||
משיבים |
מדינת ישראל
|
|
החלטה
|
1. בקשה לעיכוב ביצוע גזר דין.
2. ביום 17/6/18 הורשע המערער בעבירה של שימוש בטלפון נייד בזמן נהיגה, ודינו נגזר לקנס בסך 1,000 ₪. לפי גזר הדין, הקנס אמור היה להיות משולם תוך 90 ימים. ההרשעה וגזר הדין ניתנו בהיעדר המערער, לאחר שנקבע כי המערער זומן כדין ולא התייצב לדיון.
3. ביום 21/6/19הגיש המערער לבית המשפט קמא בקשה לביטול פסק-הדין, וטען שלא קיבל את ההזמנה לדיון. ביום 26/6/19 הבקשה נדחתה. גם הבקשה לעיון חוזר נדחתה ביום 11/7/19.
4. על כך הגיש המבקש את הערעור הנוכחי, הקבוע לדיון ליום 25/9/19.
5. ביום 18/7/19 הגיש המערער את הבקשה הנוכחית לעיכוב ביצוע גזר הדין בטיעון לפיו המערער הוזמן לקורס בגין צבירת נקודת על ידי משרד הרישוי. לטענתו במידה וערעורו מתקבל הוא יהיה פטור מהקורס.
6. המשיבה התנגדה לבקשה לעיכוב ביצוע.
7. לאחר עיון בעמדות הצדדים, אני דוחה את הבקשה לעיכוב ביצוע. כפי שעמדה על כך בית המשפט העליון -
2
"הלכה היא כי ככלל לא יורה בית המשפט על עיכוב ביצוע תשלומו של קנס בשל הגשת ערעור שכן תשלום הקנס, בניגוד לעונש מאסר, אינו גורם ברוב המכריע של המקרים נזק בלתי הפיך למבקש והוא יוכל, ככל שערעורו יצלח, להיפרע מן המדינה את השבתו"
(ע"פ 679/15 גזאוי נ' מ"י, פורסם בנבו (2015), בפסקה 4 להחלטה) .
בהתאם לפסיקה מנחה זו, דין הבקשה להידחות, שכן עניין לנו בבקשה לעיכוב ביצוע תשלומו של קנס.
8. ועוד: המערער לא הצביע בבקשתו על כל טעם שיצדיק חריגה מן הכלל הפסיקתי האמור. המערער לא טען לקושי כלכלי, ולא צירף לבקשתו כל ראיה או אסמכתא שיכולים היו, אולי, לבסס סיבה לחריגה מן הכלל האמור. אלא, כאמור, כל שנאמר בבקשת המערער לעיכוב ביצוע הוא שהמערער יבצע קורס והדבר לא הוכח כלל ועיקר על ידי המערער ולא הומצאה כל ראיה שבמידה וגזר הדין יעוכב המערער לא יבצע את הקורס . הא ותו לא. באמירה כללית מעין זו אין, כמובן, כדי להקים עילה לחריגה מהכלל האמור.
9. בנסיבות אלו, משפסיקת בית המשפט העליון קובעת כי הכלל הוא שבקשות לעיכוב ביצוע קנס תידחנה, ומשהמערער לא הצביע בבקשתו, ולו ברמז, על כך שקיימת הצדקה לחרוג מכלל זה - אני דוחה את הבקשה לעיכוב.
ניתנה היום, ט"ו תמוז תשע"ט, 18 יולי 2019, בהעדר הצדדים.