ת”פ 27892/11/14 – מדינת ישראל נגד טל-בר שירותי כוח אדם בע”מ
בית דין אזורי לעבודה בנצרת |
|
ת"פ 27892-11-14 |
|
1
לפני: |
|
|
כב' הנשיאה ורד שפר
|
||
המאשימה |
מדינת ישראל ע"י ב"כ: עו"ד אסף תומר |
|
-
|
||
הנאשמת |
טל-בר שירותי כוח אדם בע"מ ע"י ב"כ: עו"ד איהאב סכניני |
|
גזר דין |
1 נגד הנאשמת הוגש כתב אישום בגין ניכויים משכר העובד מר שאדי חליל סכומים גבוהים מאלה שביחס אליהם התחייב העובד בכתב כלפיה, וזאת בניגוד להסכם שנחתם בין הצדדים, ובמהלך שלושת החודשים דצמבר 2009 עד פברואר 2010.
בשל האמור הואשמה הנאשמת בביצוע עבירות
בניגוד להוראות סעיף
2. הצדדים הגיעו להסדר טיעון פתוח על פיו תורשע הנאשמת בביצוע העבירות מושא כתב האישום, והיא הורשעה, על פי הודאתה, בביצוע העבירות שפורטו לעיל.
3 טיעוני המאשימה לעונש -
א מדובר בשלוש עבירות, ובשלושה אירועים נפרדים בהם נוכו משכר העובד יותר מכפול מהשכר שנקבע בהסכם הכתוב.
ב הקנס העונשי המקסימלי לגבי שלוש העבירות עומד על 112,950 ₪.
2
ג מדובר בעבירה כלכלית שהאינטרס ההרתעתי שעומד בבסיס ההליך הפלילי ובמיוחד ההלימה לאור תיקון 113 מחייב ענישה כספית משמעותית כדי למנוע הישנות עבירות כאלה, לייצר הרתעה גם ביחס לנאשמת וגם ביחס לציבור המעסיקים בכלל.
ד מדובר על עבירה שאין בצידה קנס מינהלי ובכך גם יש להעיד על חומרת העבירה והתייחסות המחוקק לעבירה כזו.
ה לנאשמת יש מעורבות קודמת שעה שהוטל עליה קנס מנהלי ביום 16.11.11 והקנס לא שולם עד ליום זה ונמצא בטיפול מרכז לגביית קנסות.
ו המאשימה עותרת לענישה בשלב זה של ההליך - לקנס כספי שנע בין 40% ל- 60% מהקנס העונשי המקסימלי, דהיינו קנס שנע בין 45,180 ₪ לבין 67,770 ₪.
ז הליקוי לא תוקן עד עצם היום הזה וגם זאת יש לזקוף לחובת הנאשמת בגזרת עונשה.
ח המאשימה ביקשה גם לחייב את הנאשמת לחתום על התחייבות להימנע מביצוע עבירות מושא כתב האישום למשך שלוש שנים בגובה הסכום המקסימלי הקבוע בגין העבירה.
4 טיעוני הנאשמת לעונש -
א מדובר בנאשמת המעסיקה מספר רב של עובדים ומתעסקת במתן שירותי כוח אדם. הוגש כתב אישום רק בגין הפרה שנוגעת לאחד העובדים ולא הוגש כתב אישום בגין הפרות אחרות, ומכך יש ללמוד כי הנאשמת מקיימת את החוק.
ב ההפרה בוצעה על רקע הנסיבות הבאות -
העובד מושא כתב האישום היה נשוי לעובדת אחרת של הנתבעת והם התגוררו יחד באותה יחידת דיור.
3
הנאשמת נהגה להחתים כל עובד שעובד אצלה על הסכם לפיו היא מנכה מהשכר שלו את הוצאות הדיור והוצאות כלכלה.
בתחילת חודש 12/09 הפסיקה בת הזוג של העובד לעבוד בשירות הנתבעת אולם לבקשת העובד המשיכה להתגורר ביחידת הדיור המשותפת ולבקשת העובד הושת התשלום בו היא מחויבת עליו
טעותה היחידה של הנאשמת הייתה שלא החתימה את העובד על ההסכמה בעניין זה.
הנאשמת האמינה שיש בהסכמים שבידיה כדי לענות על דרישת החוק.
ג. מדובר בניכויים של שלושה חודשים בלבד, משנת 2009, תחילת 2010.
ד. כתב האישום הוגש כמעט חמש שנים לאחר ביצוע העבירה.
ה. הנאשמת הודתה בביצוע העבירות, ובכך חסכה זמן שיפוטי.
ו. מן הראוי שלא למצות הפעם את הדין עד תום עם הנאשמת ולהסתפק בהתחייבות שלא תחזור על מעשים אלה בעתיד בסכום שייקבע על ידי בית הדין.
5.
גזירת הדין בתיק זה תיעשה בהתאם להוראות הנכללות בתיקון מספר 113
ל
הוראות סעיף
יתר ההוראות מונות מנגנון תלת שלבי, שעל פי מרכיביו שומא על בית הדין לבחון על מנת לגזור את העונש ההולם את העבירה.
בשלב הראשון, על בית הדין לקבוע האם העבירות מהוות אירוע אחד או מספר אירועים נפרדים.
בשלב השני, על בית הדין לקבוע את מתחם הענישה לכל אירוע בהתחשב בעבירה ובנסיבות הקשורות בביצועה.
בשלב השלישי, על בית הדין לגזור את העונש בתוך אותו המתחם בהתחשב בנסיבות שאינן קשורות לעבירה.
4
6. השלב הראשון - האם העבירות שבהן הורשעה הנאשמת מהוות אירוע אחד או כמה אירועים נפרדים?
על פי האמור בסעיף
במקרה דנן, מצאתי כי יש לראות בשלושת המקרים בהם חזרה על עצמה הפרת החוק הנטענת כאירוע אחד, כאשר יש להתייחס לעובדה שעסקינן בניכוי שהנאשמת חזרה עליו בשלושה חודשים עוקבים כחלק מאותן נסיבות של אותו אירוע.
7. השלב השני - קביעת מתחם הענישה.
בהתאם להוראות סעיף
תכליתן של הוראות
הינה שמירה על זכויות סוציאליות מינימליות לעובדים, שיש לראותן ככוח חיוני לעובדים שאין לאפשר ויתור ומכאן גם הקוגנטיות של חוקי המגן.
5
משפט העבודה מודע לעמדת המיקוח החלשה של העובד. (ראו, דב"ע 3-237/97 עזרא שמואלי ואח' - מדינת ישראל - רשות השידור (ניתן ביום 28.8.01).
כך גם נאמר בע"ע (ארצי) 248/07 מדינת ישראל נציבות שרות המדינה - תמי עדרבי, (ניתן ביום 25.11.07) (פורסם בנבו) - "זכויות מכח חקיקת המגן הינן בבחינת יסוד מכונן ביחסי עבודה, ויש להקפיד בשמירתן ובהרחבת תחולתן על כלל ציבור העובדים"."
8. קביעת מתחם הענישה -
לאחר ששקלתי את
מכלול נסיבות המקרה הנוכחי: את תכלית הוראות
9.
כאמור, לאחר קביעת מתחם הענישה לעבירה, על בית המשפט לקבוע את העונש
המתאים לעבירה במסגרת אותו
מתחם, בהתחשב בנסיבות שאינן קשורות
בביצוע
העבירה - נסיבותיו האישיות של הנאשם, או הרקע הנוגע לפעילות
החברה, מקום בו עסקינן בתאגיד, השאלה האם אלה נטלו אחריות על מעשיהם
וניסו לתקן תוצאות העבירה, וכן
התנהגות רשויות אכיפת החוק וחלוף
הזמן
מביצוע העבירה (סעיף
בנסיבות המקרה הנוכחי, על יסוד עיקרון ההלימה ומתוך איזון כלל השיקולים הרלוונטיים לחומרא ולקולא, בבואי לשקול את העונש המתאים לנאשמת, מצאתי כי נכון יהא לקבוע עונש המצוי על הרף התחתון של מתחם הענישה, ולחייבה לשלם קנס בסך של 30,000 ₪.
6
כמו כן, נציג הנאשמת
יחתום, בתוך 14 יום מהיום, בשם הנאשמת, על
התחייבות
להימנע מעבירה על בניגוד להוראות סעיף
היה ותבוצע עבירה על חוקים אלו תחויב הנאשמת באופן מידי וללא תנאי בגין כל עבירה בסכום של 37,650 ₪ לכל עבירה.
10. בהסכמת הצדדים, גזר הדין יישלח אליהם באמצעות הדואר.
11. לצדדים זכות ערעור על פסק דין זה תוך 45 ימים ממועד קבלתו.
ניתן היום, י' טבת תשע"ז, (08 ינואר 2017), בהעדר הצדדים ויישלח אליהם.