תת”ע 10421/08/19 – מדינת ישראל נגד מוסא ערקובייה
|
|
תת"ע 10421-08-19 מדינת ישראל נ' ערקובייה
תיק חיצוני: 61211713518 |
1
בפני |
כבוד השופטת שרית זוכוביצקי-אורי
|
|
מאשימה |
מדינת ישראל
|
|
נגד
|
||
נאשם |
מוסא ערקובייה
|
|
|
||
|
|
|
|
||
החלטה
|
בפני בקשה לעיון חוזר בהחלטתי מיום 30.12.2019 בבקשה לביטול פסק דין שניתן בהיעדר התייצבות המבקש ביום 23.10.2019.
המבקש קיבל דו"ח שמספרו
61211713518 המייחס עבירות של נהיגה ברכב ללא רישיון נהיגה תקף שפקע ביום 6.7.2017
בניגוד לסעיף
ביום הדיון לא התייצב המבקש בבית המשפט, ומשכך נשפט בהעדרו ונגזרו עליו פסילה למשך 10 חודשים, פסילה על תנאי של 6 חודשים למשך 3 שנים וקנס בסך 5,000 ₪.
2
טענות הצדדים
טענות המבקש
לטענת המבקש תוקף רישיון הנהיגה שלו הינו עד ליום 12.5.2018 ומשכך מדובר בעבירה מסוג ברירת משפט ולא בהזמנה לדין.
המבקש חזר על טענותיו לפיהן הושת עליו עונש חמור ביותר שאינו יכול לעמוד בו, זאת מאחר שהוא אחראי על פרנסת משפחתו המונה 9 אנשים וכי הוא משתכר בשכר מינימום מעבודות מזדמנות. הנאשם הוסיף וטען כי אינו יכול לשאת בתשלום הקנס בתשלום אחד לרבות תשלומה של תוספת פיגורים שתתווסף אליו, שכן הדבר יוביל להרעת מצבה של המשפחה והכנסתה לחובות נוספים.
טענות המשיבה
המשיבה חזרה על תגובתה מיום 28.12.2019 וטענה כי ניתן להגיש בקשה לעיון חוזר רק בנוגע להליך מעצר ולא בהחלטה שניתנה לביטול פסק דין.
לעניין טענת עיוות הדין טענה המשיבה כי דווקא במקרה דנן אין כל חשש כי ייגרם למבקש עיוות דין, שכן אין כל מחלוקת כי למבקש לא היה רישיון נהיגה תקף במועד ביצוע העבירה וכי אגרת הרישיון לא שולמה עד שנת 2018. לטענתה על פי תע"צ משרד הרישוי שצורף לתגובה רישיונו של הנאשם פקע ביום 6.7.17 ומאז לא חודש ועל כן מדובר בדו"ח מסוג הזמנה לדין ולא ברירת משפט.
דיון והכרעה
בבקשתו הנוכחית לא שב המבקש על הטענות בנוגע לאי התייצבותו בדיון לפיכך לא מצאתי לשנות קביעתי לפיה ההזמנה לדין הומצאה למבקש כדין וכי לא הוכחה סיבה מוצדקת לאי התייצבותו בדיון.
חשש לעיוות דין
גם במצב בו לא קיימת סיבה מוצדקת לאי התייצבותו של המבקש ניתן לבטל את פסק הדין שניתן בהיעדרו ובלבד שהדבר דרוש לשם מניעת עיוות דין (רע"פ 6165/17 סעדא נ' מדינת ישראל (24.4.2018)).
3
ככלל, ביטול פסק דין שניתן בהיעדרו של נאשם בשל החשש לעיוות דינו יעשה לאחר שהצביע על שיקולים כבדי משקל העשויים להביא לשינוי תוצאות פסק דינו (רע"פ 1911/18 עמיד גיש נגד מדינת ישראל מיום 27.5.2018).
המבקש צרף לבקשתו העתק רישיון נהיגה שתוקפו עד ליום 12.5.2018 שהאגרה בגינו לא שולמה, בעוד שהעבירה בוצעה ביום 20.8.2019. .
בהתאם להחלטתי מיום 6.1.2020 צירפה המשיבה לתגובתה תע"צ ממשרד הרישוי ממנו עולה כי רישיונו של המבקש פקע ביום 6.7.2017 ועד למועד ביצוע העבירה לא חודש. העבירה המיוחסת לנאשם בוצעה ביום 20.8.2019 ומשכך מדובר בעבירה מסוג הזמנה לדין ולא ברירת משפט.
המבקש לא הציג בבקשתו הנוכחית אסמכתאות לביסוס ולהוכחת טענתו כי רישיונו לא פקע ביום 6.7.2017 או כי חודש לפני מועד ביצוע העבירה.
נוכח חומרת העבירה ועברו התעבורתי של המבקש הכולל 24 הרשעות קודמות מתוכן 4 דומות מסוג ברירת משפט איני סבורה כי מדובר בענישה בלתי מידתית במיוחד בשים לב לכך שלא הוטל עליו מאסר או מאסר על תנאי.
בנסיבות אלה לא מצאתי לשנות קביעתי מיום 30.12.2019 לפיה אי ביטול פסק הדין לא יגרום לחשש לעיוות דין שייגרם למבקש.
הבקשה נדחית.
לפנים משורת הדין ונוכח נסיבותיו האישיות של המבקש כפי שהוצגו בבקשתו מורה על ביטול תוספת פיגורים ותשלום הקנס ב-10 תשלומים חודשיים שווים החל מיום 7.4.20.
מזכירות תשלח ההחלטה לצדדים.
ניתנה היום, כ"ב טבת תש"פ, 19 ינואר 2020, בהעדר הצדדים.