תת”ע 11644/07/19 – מדינת ישראל נגד השאם תובה
|
|
תת"ע 11644-07-19 מדינת ישראל נ' השאם תובה
תיק חיצוני: 14212400254 |
1
בפני |
כבוד השופט אור לרנר
|
|
מאשימה |
מדינת ישראל
|
|
נגד
|
||
נאשמים |
השאם תובה
|
|
|
||
|
|
|
|
||
החלטה
|
בפניי בקשה לביטול פסק דין שניתן בהיעדרו של הנאשם ביום 16/9/19.
הנאשם עותר לבטל את פסד הדין שניתן בהיעדרו ולתת לו את יומו בבית המשפט. לטענת הנאשם לא הוסבר לו על קיום הדיון וסבר כי הוא יקבל זימון נוסף לאחר מכן, לכן אי התייצבותו בטעות מקורה.
הנאשם מוסיף וטוען כי הוא נהג זהיר ועברו אינו מכביד והותרת פסק הדין על כנו תגרום לו לעיוות דין.
2
הבקשה הועברה לתגובת המאשימה תוך שהובהר כי אם זו תתעכב ולא תתקבל עד ליום 27/11/19 יוכל הנאשם לעתור למתן החלטה על בסיס החומר הקיים.
עד היום, 4/12/19 , לא התקבלה תגובת המאשימה.
דיון והכרעה
לאחר שעיינתי בבקשה ובנספחיה כמו גם בשאר מסמכי התיק, נחה דעתי כי דין הבקשה להידחות, על אף שלא התקבלה תגובה מטעם המאשימה.
על פי סעיף
כידוע, שגגה אשר גרמה לאי התייצבות "אינה מהווה "סיבה מוצדקת לאי התייצבותו" לדיון, ואינה מצדיקה ביטול פסק דין שניתן בהעדר הנאשם ר' [רע"פ 1446/14 ריאד אסדי (26.3.14) ור' רע"פ 8427/17 מדינת ישראל נ' סאלם (25.3.18)].
כאמור לעיל הנאשם קיבל את ההזמנה לדין במועד ביצוע העבירה. משכך אין כל סגי בטענותיו של הנאשם בדבר "אי הבנה" כי מדובר בזימון לדיון במיוחד לאור מהות העבירה.
משכך לא היה טעם מצודק לאי התייצבותו של הנאשם.
אף לטענתו הנוספת של הנאשם בדבר עיוות דין בהיותו "נהג זהיא וללא עבר מכביד" לא התרשמתי כי יש בה בכדי להחזיר את הגלגל אחורה, הנאשם לא פירט בבקשתו מה הם נימוקי הגנתו, וטענות בעלמא אינן מצדיקות בקשות כגון דא. כידוע:
"לסיכום, על כל הטוען לקיומה של עילה זו, במסגרת בקשה לביטול פסק דין שניתן בהיעדר, להציג טעמים של ממש לביסוס טענתו, טעמים הנתמכים במסמכים ובראיות שיש בהם פוטנציאל של ממש לשינוי התוצאה". רע"פ 8427-17 מדינת ישראל נ' סאלם (25.3.18)
3
אשר על כן, לא התרשמתי כי קיימת הצדקה לאי התייצבותו של הנאשם או כי קיים חשש לעיוות דין ולפיכך אני דוחה את הבקשה.
יודגש כי בהחלטתי מיום 16/9/19 התבקש הנאשם להפקיד את רשיונו וזאת החל מיום 15/11/19, ולמרות שהובהר כי הוא צריך לעשות כן בשתי החלטות נוספות מיום 14/11/19 ו- 19/11/19, טרם עשה כן הנאשם, דבר שמעיד על חוסר ניקיון כפיים ועשיית דין עצמי.
סוף דבר, הבקשה, על שני חלקיה, נדחית.
זכות ערעור כחוק.
ניתנה היום, ו' כסלו תש"פ, 04 דצמבר 2019, בהעדר הצדדים.