תת”ע 2036/12/16 – מדינת ישראל נגד ברנרד טימוטי
בית משפט השלום לתעבורה בפתח תקווה |
||
תת"ע 2036-12-16 ישראל נ' ברנרד טימוטי
|
|
10 ינואר 2017 |
1
|
לפני כבוד השופט אורן בועז |
|
|
המאשימה |
מדינת ישראל
|
||
נגד
|
|||
הנאשם |
ברנרד טימוטי
|
||
נוכחים:
ב"כ המאשימה עו"ד נאשד קאדרי
הנאשם וב"כ עו"ד גיא קפרי
[פרוטוקול הושמט]
הכרעת דין
הנאשם הודה בכל העובדות הנטענות בכתב האישום.
לפיכך, אני מוצא את הנאשם אשם בעבירה שיוחסה לו בכתב האישום ומרשיע אותו בהתאם.
|
אורן בועז , שופט |
[פרוטוקול הושמט]
2
גזר דין
הנאשם הורשע על פי הודאתו בכך שביום 13.9.16
נהג ברכב שרישיון הנהיגה שלו פקע ביום 17.3.01, עבירה בניגוד לסעיף
הצדדים הציגו בפניי הסדר טיעון על פיו ביקשו להטיל על הנאשם עונש של מאסר מותנה בן שישה חודשים, פסילה על תנאי וקנס לשיקול דעת בית המשפט.
באשר לפסילה בפועל, היו חלוקים ביניהם הצדדים, המאשימה ביקשה להטיל על הנאשם עונש של פסילה בת 12 חודשים במצטבר לפסילה על תנאי מתיק 6370-03-14. מנגד, ביקש הסנגור להטיל על הנאשם עונש של פסילה בת 9 חודשים בחופף לפסילה על תנאי ש"רובצת מעליו".
בקביעת מתחם העונש ההולם, העיקרון המנחה הוא עקרון ההלימה בין חומרת המעשה בנסיבותיו ומידת אשמתו של הנאשם ובין העונש המוטל עליו.
כאשר, מדיניות הענישה אמורה להרתיע מפני בצוע עבירות נוספות ולהעביר מסר ברור על מי שבהתנהגותו פוגע בערך החברתי שהינו פגיעה בביטחון הציבור וסיכון המשתמשים בדרך.
לאור האמור הנני קובע כי מתחם העונש ההולם לאור נסיבות בצוע העבירה על פי עובדות כתב האישום הינו:
פסילה בפועל לתקופה של עד שנה , פסילה על תנאי, קנס שנע בין מאות לאלפי שקלים ומאסר על תנאי במקרים המתאימים.
באשר לנסיבות שאינן קשורות לביצוע העבירה, הנאשם גרוש ואב ל- 4 ילדים. כפי ששמעתי מצבו הכלכלי בכי רע.
הוא אוחז ברישיון נהיגה משנת 1980 ולחובתו 15 הרשעות קודמות בעבירות של אי ציות לתמרורים והרשעות דומות.
יצוין כי ביום 6.4.14 בתיק 6370-03-14 נדון הנאשם בגין עבירה זהה לעונש של מאסר על תנאי, פסילה בת 11 חודשים, פסילה על תנאי וקנס כספי.
לחומרא, תישקל העובדה כי הנאשם לא למד את לקחו וביצע עבירה דומה ב- 13.9.16.
3
לאחר ששקלתי את חומרת העבירה, את מתחם הענישה הנוהג, את נסיבותיו האישיות של הנאשם כפי שהוצגו בפני, את וותק נהיגתו ועברו התעבורתי, את העובדה שבחר לקחת אחריות ולהודות באשמה, מצאתי כי ההסדר שהצדדים הציגו בפני הינו ראוי והולם ולכן אכבדו.
לפיכך אני דן את הנאשם לעונשים הבאים:
מאסר על תנאי:
הנני מורה על עונש של מאסר לתקופה של 6 חודשים וזאת על תנאי למשך 3 שנים. התנאי הוא שהנאשם לא יעבור עבירה של נהיגה ללא רישיון נהיגה תקף מעל 12 חודשים או נהיגה בזמן פסילה.
קנס:
אני מטיל על הנאשם קנס כספי בסך 400 ₪ או 4 ימי מאסר תמורתם.
הקנס ישולם עד יום 10/04/17.
ב"כ הנאשם/ הנאשם הונחה לגשת למזכירות לקבלת שובר תשלום.
פסילה בפועל:
הנני פוסל את הנאשם מלקבל או מלהחזיק רישיון נהיגה לתקופה של 12 חודשים.
מאחר והנאשם אינו אוחז ברישיון נהיגה משנת 2001, אין צורך בהפקדת רישיון נהיגה והפסילה תימנה מהיום.
הפעלה/הארכה:
הנני מורה על הפעלת עונש של פסילת רישיון הנהיגה למשך 3 חודשים כפי שפסק על תנאי בית משפט לתעבורה באשקלון ביום 6.4.14 בתיק 6370-03-14, לריצוי באופן חופף.
אני מתיר לנאשם בזמן פסילת רישיונו, לעבור מבחן תיאוריה עיוני.
פסילה על תנאי:
הנני פוסל את הנאשם מלקבל או מלהחזיק רישיון נהיגה לתקופה של 3 חודשים וזאת על תנאי למשך 3 שנים והתנאי הוא שלא יעבור אותה עבירה בה הורשע או עבירות תוספת ראשונה ושנייה.
זכות ערעור לבית משפט מחוזי לוד תוך 45 ימים.
4
ניתנה והודעה היום י"ב טבת תשע"ז, 10/01/2017 במעמד הנוכחים.
|
אורן בועז , שופט |
הוקלדעלידיסיוןשמעוני