תת”ע 4732/01/20 – מדינת ישראל נגד עבדלחלים אבו חאמד
בית משפט השלום לתעבורה בירושלים |
|
|
|
תת"ע 4732-01-20 מדינת ישראל נ' אבו חאמד
תיק חיצוני: 61119696641 |
1
בפני |
כבוד השופטת שרית זוכוביצקי-אורי
|
|
מאשימה |
מדינת ישראל
|
|
נגד
|
||
נאשם |
עבדלחלים אבו חאמד
|
|
|
||
|
|
|
|
||
החלטה
|
בפני בקשה לביטול פסק דין שניתן בהיעדר התייצבות המבקש ביום 11.2.2020.
המבקש קיבל דו"ח מסוג
ברירת משפט המייחס לו עבירה של אחיזה או שימוש בטלפון שלא באמצעות דיבורית בזמן
נהיגה בניגוד לתקנה
המבקש ביקש להישפט על העבירה והדיון בעניינו נקבע ליום 11.2.2020.
ביום הדיון לא התייצב המבקש בבית המשפט, ומשכך נשפט בהעדרו ונגזר עליו הקנס המקורי בסך 1,000 ₪.
2
טענות הצדדים
טענות המבקש
המבקש טען כי בבקשתו להישפט ציין את כתובתו של בא כוחו למשלוח ההזמנה לדיון, אולם לא נתקבל כל זימון למבקש ולמשרדו של ב"כ.
לטענת המבקש בית המשפט התייחס לעברו התעבורתי של המבקש, זאת מבלי לשמוע את טיעוניו או תשובתו בעניין זה. המבקש הוסיף וטען כי לזכותו עומדות טענות רבות הנובעת ממצבו האישי, הכלכלי והמשפחתי ועל כן נגרם לו עיוות דין.
טענות המשיבה
המשיבה טענה כי שלחה את ההזמנה לדין לכתובת מגוריו הרשומה של המבקש שחזרה מבלי שנמסרה לידיו בציון ההערה "לא נדרש". לטענתה, המבקש לא התייצב לדיון מסיבות השמורות עמו, לא הצביע על נסיבות בהן לא התייצב מסיבות שאינן תלויות בו ולא קיבל את אישור בית המשפט להיעדר מהדיון.
לטענת המשיבה אין מוטלת עליה החובה לשלוח את ההזמנה לדין אך ורק לב"כ הנאשם. לטענתה, לשון החוק מורה על המצאת ההזמנה לדין לכתובתו של הנאשם וככל שהוא מיוצג, ניתן לשלוח אותה גם לבא כוחו.
המשיבה הוסיפה וטענה כי לא ייגרם לנאשם עיוות דין, שכן הושת עליו הקנס המקורי הקבוע לצד העבירה בה הורשע.
דיון והכרעה
סעיף
"העיקרון המנחה בהליכים פליליים- אשר יש הסבורים כי ניתן לו אף מעמד חוקתי- הוא כי דיון יתקיים בנוכחות הנאשם, נוכחות זו דרושה לשם קיומו התקין של המשפט כמו גם לשם מראית פני הצדק והבטחת אמון הציבור בהגינות ההליך הפלילי".
3
לכלל זה קיימים מספר חריגים
שאחד מהם מעוגן בסעיף
כאשר נאשם הוזמן לדיון כדין ואינו מתייצב רואים אותו כמודה בעובדות הנטענות בכתב האישום.
סעיף
ברע"פ 9811/09 סמימי נ' מדינת ישראל מיום 29.12.09 נקבע :
"לכל אדם הזכות ליומו
בבית המשפט, ואולם זכות זו אינה מוחלטת ואין לאפשר ניצולה לרעה. היעדר התייצבות של
אדם מדיון אליו זומן כדין עלולה להוביל לתוצאה כי יורשע בדין ודינו ייגזר, כשם
שארע בענייננו. משכך היה, הנטל הוא על המבקש לבטל את פסק הדין להראות כי הייתה
סיבה מוצדקת לאי התייצבותו או כי הביטול דרוש כדי למנוע עיוות דין כשם שמורה סעיף
קיומה של סיבה מוצדקת לאי התייצבות המבקש
המבקש טען כי לא נתקבל זימון לדיון במשרדו של עורך דינו וכן לו עצמו.
בעבירות קלות, קובעת תקנה
"בעבירות תעבורה שעליהן חל סעיף 239א לחוק ובעבירות קנס רואים את ההודעה על ביצוע העבירה, ההודעה לתשלום קנס או ההזמנה למשפט לעניין עבירת קנס כאילו הומצאה כדין גם בלא חתימה על אישור המסירה, אם חלפו חמישה עשר ימים מיום שנשלחה בדואר רשום, זולת אם הוכיח הנמען שלא קיבל את ההודעה או את ההזמנה מסיבות שאינן תלויות בו ולא עקב הימנעותו מלקבלן."
4
משהוכח כי נשלח דואר רשום אף בהעדר אישור מסירה או אישור שאינו ממולא כדין, רואים אותו כמי שהגיע למענו תוך 15 יום מיום שנשלח (עפ"ת (ב"ש) 47513-02-17 בולנדי נ' מדינת ישראל, מיום 21.5.17, עפ"ת (חי') 67571-03-18, אפשטיין נ' מדינת ישראל, מיום 25.4.18 , רע"פ 106/15 עו"ד קריב נ' מדינת ישראל, מיום 20.1.15).
גם בעפ"ת 62391-02-19 סויטי נ' מדינת ישראל מיום 16.5.2019 (לא פורסם) נקבע כי על מנת לבסס את חזקת המסירה הקבועה בסעיף 44א לתקנות די להראות כי נשלחה לנמען הזמנה בדואר רשום.
דהיינו אם הוכיחה המשיבה, כי שלחה את ההודעה בדואר רשום כדין חזקה שההודעה נשלחה כדין ועל המבקש מוטל הנטל להפריך חזקה זו.
ברע"פ 8427/17 מדינת ישראל נ' אמנון סאלם מיום 25.3.2018 (להלן: "פסק דין סאלם") נקבע כי:
"לאור חזקת המסירה המעוגנת בתקנה 44א לתקסד"פ, עומדת משוכה גבוהה למדיי בפני הטוען לקיומה של סיבה מוצדקת לאי התייצבותו לדיון... כאשר דו"ח העבירה, ההזמנה לדיון, או כתב האישום נשלחים בדואר רשום לכתובתו של המבקש במשרד הפנים, לא תעמוד לו, ככלל, טענה לקיומה של סיבה מוצדקת לאי התייצבות. זאת, גם אם עבר המבקש למקום מגורים אחר מבלי ששינה את כתובתו במשרד הפנים... טענות לשיבושים בהגעת דברי הדואר יש לתמוך בחומר ממשי, ואין להעלות טענות מסוג זה בעלמא וללא כל תימוכין".
על פי אישור המסירה, שצורף לתגובת המשיבה, ההזמנה לדין נשלחה לכתובתו של המבקש "ערד, מיקוד 441", וחזרה בציון הסיבה "לא נדרש". דהיינו, מדובר במצב בו ההודעה לסור לסניף הדואר ליטול את דבר הדואר נשלחה לכתובתו של המבקש אך הוא לא ניגש לקבלה. במצב מעין זה יחשב המבקש כמי שההודעה הומצאה לו כדין ועליו הנטל להוכיח כי לא קיבל את דבר הדואר מסיבות שאינן תלויות בו (עפ"ת (חי') 20229-12-17 חזן נ' מדינת ישראל, מיום 2.1.2018 ורע"פ 3698/17 יוספוב נ' מדינת ישראל מיום 7.5.2017).
טענתו הכללית של המבקש לפיה לא קיבל לידיו את ההזמנה לדין אינה עומדת בנטל ההוכחה הדרוש להוכיח כי לא קיבל את דבר הדואר מסיבות שאינן תלויות בו. סתירתה של חזקה המסירה טעונה ראיה ותימוכין ולא תיעשה על-ידי העלאת טענה בעלמא כי המבקש לא קיבל את דבר הדואר לידיו (פסק דין סאלם).
5
יודגש כי המבקש לא טען כי הכתובת אליה נשלחה ההזמנה לדין אינה כתובתו, ולא העלה כל נסיבות אחרות שהיה בהן למנוע ממנו את היכולת לקבל את ההזמנה לדיון בכתובתו המעודכנת במשרד הפנים.
בנוסף, המבקש לא צירף לבקשתו תצהיר מטעמו לתמיכת טענותיו בבקשתו הנוכחית.
לפיכך, אני קובעת כי ההזמנה לדין הומצאה למבקש כדין וכי לא קיימת בידי המבקש סיבה מוצדקת לאי התייצבותו.
חשש לעיוות דין
גם במצב בו לא קיימת סיבה מוצדקת לאי התייצבותו של המבקש ניתן לבטל את פסק הדין שניתן בהיעדרו ובלבד שהדבר דרוש לשם מניעת עיוות דין (רע"פ 6165/17 סעדא נ' מדינת ישראל (24.4.2018)).
המבקש כפר במיוחס לו וטען כי במכשיר הטלפון הנייד שלו פעל באותה העת יישומן "WAZE" וכי התנהגותו אינה מהווה עבירה בהתאם לפסיקה.
ככלל, ביטול פסק דין שניתן בהיעדרו של נאשם בשל החשש לעיוות דינו יעשה לאחר שהצביע על שיקולים כבדי משקל העשויים להביא לשינוי תוצאות פסק דינו (רע"פ 1911/18 עמיד גיש נגד מדינת ישראל מיום 27.5.2018).
הלכה היא כי אין די בעצם כפירה בביצוע העבירה כדי להקים טענה של עיוות דין. יתרה מכך, גם אם היה המשיב מעלה טענות של ממש להגנתו מוטלת על בית המשפט חובה לבחון אותן בזהירות של ממש. קבלת טענה זו משמעותה כי כל מי שיש לו הגנה טובה יכול שלא להופיע לדיון שנקבע בעניינו ולאחר הרשעתו וגזירת דינו יוכל לגרום לביטולו של גזר הדין (ע"פ 2119/02 כהן עופר נ' מדינת ישראל מיום 14.4.2002, רע"פ 1773/04 אלעוברה אסמעיל נ' מדינת ישראל מיום 23.2.2004). כפירתו של המבקש במיוחס לו הינה כללית ואינה כוללת אסמכתאות לביסוסה ולהוכחתה.
בנוסף, חרף עברו התעבורתי של המבקש הנוהג משנת 1991 הכולל 26 הרשעות קודמות, מתוכן שתי עבירות דומות ועל אף בקשת המשיבה להשית על המבקש כפל קנס הושת עליו הקנס המקורי בלבד הקבוע לצד העבירה בה הורשע.
בנסיבות אלה אני סבורה כי לא נגרם למבקש עיוות דין.
6
נוכח האמור ומכוח עקרון סופיות הדיון הבקשה נדחית.
מזכירות תשלח ההחלטה לצדדים.
ניתנה היום, כ"ג אייר תש"פ, 17 מאי 2020, בהעדר הצדדים.